اثر كشت مخلوط سويا، بادرشبو و ارزن بر صفات رشدي و عملكرد چغندرقند (Beta vulgaris L.)

اهداف: بررسي اثرات كشت مخلوط سويا، بادرشبو و ارزن بر ويژگي‌هاي رشدي و عملكرد كمي سه رقم چغندرقند از اهداف اين آزمايش مي باشند.   مواد و روش ها: آزمايش به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 12 تيمار در سه تكرار در سال هاي 1395 و 1396 در شهرستان خوي اجرا گرديد. فاكتور اول شامل ارقام چغندرقند (Kevin، Ghazira و Vaclav ( و فاكتور دوم شامل الگوي كشت خالص چغندرقند و كشت مخلوط چغندرقند با هر يك از گياهان  سويا، بادرشبو و ارزن با نسبت50 :50 بودند.   يافته ها: نتايج نشان داد كه بيشترين عيار قند (15.82 درصد)،  عملكرد ريشه (100.40 تن در هكتار) و شكر خالص (13.48 تن در هكتار) در سطح اشغالي از مخلوط چغندرقند و بادرشبو حاصل گرديد و كمينه عيارقند (15.37 درصد) از مخلوط چغندرقند و ارزن، و عملكرد ريشه (47.39 تن در هكتار) و شكر خالص (6.13 تن در هكتار) در سطح اشغالي از مخلوط چغندرقند و سويا حاصل گرديد. بيشترين نسبت برابري زمين (1.27) به الگوهاي كشت مخلوط چغندرقند و سويا در سال 1395، و كمترين آن (1.03) به مخلوط چغندرقند رقم Kevin و سويا در سال 1396 اختصاص داشت. در سال 1396 بيشترين نسبت برابري زمين (1.21) از كشت مخلوط چغندرقند رقم Vaclav و بادرشبو حاصل شد.   نتيجه گيري: با توجه به نتايج عملكرد ريشه، عيار قند، عملكرد شكر خالص و نسبت برابري زمين، كشت مخلوط چغندر قند با بادرشبو جايگزين مناسبي براي كشت خالص چغندر قند در توليد پايدار اين گياه مي باشد.