اثربخشي معنويت درماني گروهي بر تسهيل فرايند رشد پس از سانحه در زنان مبتلا به سرطان پستان

The Effectiveness of Group Spiritual Therapy on Facilitating the Post-Traumatic Growth Process in Women with Breast Cancer

شايع‌ ترين سرطان در ميان زنان، سرطان پستان است كه مي‌ تواند مشكلات روان‌شناختي زيادي براي افراد مبتلا به آن به وجود آورد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي معنويت‌درماني گروهي بر تسهيل فرايند رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان پستان بود. روش كار اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌ آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش را همه زنان مبتلا به سرطان پستان شهر اروميه در سال 1396 تشكيل دادند كه از ميان آنان با استفاده از روش نمونه‌ گيري دردسترس، 30 نفر انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شركت‌كنندگان گروه آزمايش 12 جلسه (هر جلسه 90 دقيقه) معنويت‌درماني گروهي دريافت كردند ولي شركت كنندگان گروه گواه هيچ مداخله ‌اي دريافت نكردند. در اين پژوهش از پرسش‌نامه رشد پس از سانحه استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس چندمتغيره تجزيه ‌و تحليل شد. در اين پژوهش همه موارد اخلاقي رعايت شده است و مولفان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها يافته‌ ها نشان داد معنويت‌درماني به‌طور معناداري در تسهيل فرايند رشد پس از سانحه زنان مبتلا به سرطان پستان موثر بوده است (0/05>P)؛ به عبارتي ديگر، اين مداخله توانست ميزان رشد پس از سانحه را در گروه آزمايش ارتقا دهد. نتيجه‌گيري نتايج اين پژوهش حاكي از كارآمدي معنويت‌درماني گروهي بر تسهيل فرايند رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان پستان بود؛ بنابراين معنويت‌درماني را مي‌توان روشي براي رشد و بهبود بيماران مبتلا به سرطان پستان دانست و از آن بهره برد.

Breast cancer is the most common type of cancer in women, which can cause psychological problems for people suffering from it. The aim of this study is to investigate the effectiveness of group spiritual therapy on facilitating post-traumatic growth process in patients with breast cancer. Methods: This was a quasi-experimental study with pretest-posttest control group design. The statistical population of the study included all the women with breast cancer in Urmia in 2017. Using convenience sampling, 30 of them were selected and randomly assigned to the experimental (no=15) and control (no=15) groups. The experimental group underwent 12 sessions (each 90 minutes) of group spirituality therapy. The control group received no treatment. The data collection instrument used in this study was Post-Traumatic Growth questionnaire. The collected data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). In this study, all the ethical considerations were observed and no conflict of interest was reported by the authors. Results: The findings showed that group-based spiritual therapy had a considerable effect on facilitating the post-traumatic growth process in women with breast cancer. In other words, this intervention could improve the post-traumatic growth process in the experimental group (P<0/05). Conclusion: The results of this study pointed to the effectiveness of group spiritual therapy in facilitating the post-traumatic growth process in patients with breast cancer. Therefore, spirituality therapy can be used as a method for the growth and improvement of patients with breast cancer.