بررسي ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي شهر همدان در مواجهه با فوريت‌هاي اندودنتيك

مقدمه و اهداف: براي درمان فوريت‌هاي اندودنتيكس برخورداري از آگاهي و مهارت‌هاي كافي در زمينه تشخيص، درمان دندانپزشكي قطعي و تجويز دارو ضروري است. روش‌هاي گوناگوني براي درمان فوريت‌هاي اندودنتيك وجود دارد. بنابراين دندانپزشكان ممكن است بر اساس ايده‌هاي خود برخي روش‌ها را طي معالجات ترجيح دهند. هدف از اين مطالعه ارزيابي ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي همدان در معالجه فوريت‌هاي اندودنتيكس بود. روش تحقيـق: در ايـن مطالعه، پرسشنامه‌اي در اختيار تمام دندانپزشكان همدان قرار گرفت. پرسشنامه شامل شش پرسش چند گزينه‌اي بود. همچنين در اين پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، سابقه كار و تمايل به ارجاع بيماران به اندونتيست مورد پرسش قرار گرفت. داده‌هاي بدست آمده توسط نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد و بصورت نتايج توصيفي ارائه گرديد. يافته‌ها: تعداد 110 دندانپزشك عمومي (79 مرد و 31 زن) با ميانگين سني 7/57± 38/45 سال پرسشنامه‌ها را تكميل و بازگرداندند. نتايج نشان داد بيشتر دندانپزشكان (6/63%) از فرموكرزول formocresol بعنوان داروي داخل كانالي استفاده مي‌كردند، رايج‌ترين روش اينسترومنتيشن كانال ريشه تكنيك combination (9/40%) بود. از ميان پاسخ دهندگان، 5/65% كانال ريشه را تا mm 1-0/5 كمتر از آپكس راديوگرافيك آماده‌سازي مي‌كردند. فراوان‌ترين مسكن و آنتي‌بيوتيك‌ تجويزي به ترتيب ايبوبروفن Ibuprofen (9/70%) و تركيب آموكسي‌‌سيلين+مترونيدازول (34/5%) بود. متداول‌ترين محلول شستشوي مورد استفاده محلول نرمال سالين/آب (56/4%) بود. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد اكثر دندانپزشكان عمومي در مواجهه با فوريت‌هاي اندودنتيكس درمان بيمار را به ارجاع به اندودنتيست ترجيح مي‌دهند.

Introduction and Aims: Treatment of the endodontic emergencies requires efficient knowledge and skills in diagnosis, definitive dental therapy and drugs administration. There are various treatment modalities to treat endodontic flare-ups. Therefore, dentists may prefer a range of the modalities in the practice, based on their opinions. The purpose of this study was to evaluate the knowledge of general dentists of Hamadan in management of endodontic emergencies. Methodology: A questionnaire was presented to all general dentists of Hamadan. The questionnaire was made up of 6 questions with multiple-choice responses. Furthermore, demographic information, professional activity, and attitude for patient-referral to endodontist were asked by the questionnaire. Data were analyzed by SPSS software and reported as descriptive results. Results: A total of 110 dentists (79 male and 31 female) aged 38.45±7.75 returned the questionnaires. The most practitioners (63.6%) used formocresol as root canal medicament; the most common procedure for root canal instrumentation was combination technique (40.9%); 65.5% of the respondents prepared root canals 0.5 to 1 mm short of radiographic apex; the most administered analgesic and antibiotic regimen were Ibuprofen (70.9%) and combination of amoxicillin-metronidazole (34.5%) respectively. The firstchoice root-canal irrigant was NaCl/H2O (56.4%). Conclusion: This study showed that the majority of general dentists desired to manage patients with endodontic emergencies rather than their referral to endodontists.