بررسي ارتباط واريانت rs10830962 ژن MTNR1B و خطر ابتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: ديابت نوع دو شايع‌ترين نوع ديابت است كه به‌طور كلاسيك با اختلال عملكرد سلول‌هاي β پانكراس مشخص مي‌شود. يكي از دلايلي كه باعث افزايش بروز ديابت مي‌شود، تغيير در الگوها و ريتم‌هاي شبانه‌روزي است. ملاتونين يكي از مولكول‌هاي بيولوژيكي است كه نقش مهمي در تنظيم ساعت شبانه‌روزي و همچنين اثر مهاري بر ترشح انسولين در سلول‌هاي β دارد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط واريانت rs10830962 ژن MTNR1B و خطر ابتلا به ديابت نوع دو در گروهي از بيماران ايراني است. روش‌ها: تعيين ژنوتيپ 208 نفر شامل 108 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو و 100 نمونه كنترل به‌عنوان گروه شاهد با استفاده از تكنيك واكنش زنجيره‌اي پليمراز چند شكليِ طول قطعه محدود شونده (PCRRFLP) انجام شد. يافته‌ها: فراواني ژنوتيپ‌هايCC ، GC و GG در بيماران به‌ترتيب 54.6، 85.1 و 43.5 درصد و در گروه شاهد به‌ترتيب 81 ، 0 و 19 درصد بود. فراواني آلل G در بيماران ديابتي به‌طور معني‌داري بيشتر از افراد غير ديابتي بود (OR=3.34, CI=2.10-5.36, P 0.001). نتيجه‌گيري: شواهد مطالعه نشان داد كه واريانت rs10830962 ژن MTNR1B مي‌تواند مستقيماً با ديابت نوع دو در ارتباط باشد.