جوانه زني جنين بالغ پكان (Carya illinoensis) در شرايط درون شيشه اي

پكان يا گردوي گرمسيري (Carya illinoensis) از خانواده گردوئيان (Juglandaceae) و از محصولات خشكباري با ارزش مي‌باشد. اين گياه از معدود ميوه هاي خشكبار است كه در مناطق نيمه گرمسيري كشور قابل كشت است. مهم ترين روش تكثير پكان استفاده از پيوند است. بيشترين پايه تجارتي مورد استفاده براي پيوند پكان، نهال هاي بذري خود پكان است. توليد كنندگان نهال معمولاً بذور حاصل از گرده افشاني آزاد را جهت توليد نهال بذري استفاده مي كنند. بذر براي پايه معمولاً از درختان قوي و يكنواخت گرفته مي شود. در اين آزمايش كه به صورت فاكتوريل و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد، اثر دو نوع محيط‌ كشت، تعدادي از تنظيم كننده‌هاي رشد گياهي و سرمادهي بذور بر روي جوانه‌ز‌ني جنين بالغ پكان در شرايط درون شيشه‎اي مورد مطالعه قرار گرفت. محيط ‌كشت‎هاي مورد استفاده شامل محيط ‌كشت موراشي و اسكوگ (MS) و محيط ‌كشت درختان چوبي (WPM) بودند. تنظيم كننده‎هاي رشد گياهي شامل ايندول بوتيريك اسيد (صفر و يك ميلي‌گرم در ليتر)، بنزيل آمينو پورين (صفر، يك و دو ميلي‌گرم در ليتر) و جيبرليك اسيد (صفر و يك ميلي‌گرم در ليتر) بودند. تيمار سرمادهي بذور به مدت 15 روز در دماي 5 درجه سانتي‌گراد اثر مثبتي بر روي درصد جوانه‌زني و طول ساقه نداشت. نتايج نشان داد كه بين محيط‌ كشت‎ها اختلاف معني‌داري از نظر ميزان جوانه‌زني در هر دو تيمار سرمادهي بذور و كشت بلافاصله بعد از برداشت (بدون سرمادهي) وجود داشت. بر اين اساس بيشترين جوانه‌زني در محيط‌ كشت MS بود. همچنين بهترين رشد گياهچه در محيط ‌كشت MS با ميزان يك ميلي‌گرم در ليتر ايندول بوتيريك اسيد، يك ميلي‌گرم در ليتر اسيد جيبرليك و دو ميلي‌گرم در ليتر بنزيل آمينو پورين به‌دست آمد.