ارزيابي وضعيت سر با استفاده از زاويه كرانيوورتبرال در دو حالت نشسته و ايستاده در سالمندان

سابقه و هدف: اختلال پوسچر سر مي‌تواند منجر به درد، محدوديت عملكرد فيزيكي، افتادن و شكستگي شود كه تاثير منفي بر كيفيت زندگي افراد دارد. با توجه به اينكه راستاي سر در نماي ساژيتال با توجه به وضعيت‌هاي مختلف بدن تغيير مي‌كند، لذا اين مطالعه به منظور بررسي تأثير دو حالت ايستاده و نشسته بر تغيير راستاي سر در نماي ساژيتال انجام شد. مواد و روش­ ها: اين مطالعه مشاهده‌اي بر روي 70 سالمند مراجعه كننده به مركز سلامت سالمندان دانشگاه علوم پزشكي بابل انجام شد. جهت اندازه‌گيري زاويه كرانيوورتبرال براي تعيين راستاي سر در نماي ساژيتال، در دو حالت ايستاده و نشسته از نماي طرفي شركت كنندگان عكسبرداري شد. بعد از ارزيابي اوليه، شركت كنندگان بر اساس ميزان زاويه كرانيو ورتبرال به دو زير گروه اختلال پوسچر سر (وضعيت جلو آمده سر) و پوسچر نرمال سر تقسيم شدند، به طوري كه زاويه كمتر از 51 درجه به عنوان اختلال پوسچر سر در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سني افراد 3/8±67/9 بود. اندازه زاويه كرانيوورتبرال در وضعيت نشسته (8/3±52) در مقايسه با حالت ايستاده (6/5±48/1) بيشتر بود (0/0001< P). بعلاوه دو زير گروه وضعيت جلو آمده سر و نرمال نيز افزايش زاويه كرانيوورتبرال را در وضعيت نشسته (وضعيت جلو آمده سر: 7/2±48/3، نرمال: 4/6±59/6) نسبت به حالت ايستاده (وضعيت جلو آمده سر: 6/5±43/7، نرمال: 4/2±56/9) نشان دادند (به ترتيب 0/003< P، 0/0001< P). نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، زاويه كرانيوورتبرال در وضعيت نشسته نسبت به حالت ايستاده افزايش مي‌يابد.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: Abnormal head posture can lead to pain, physical limitations, falls and fractures that have a negative impact on people's quality of life. Since head orientation in sagittal view varies according to different body postures, this study was conducted to investigate the effect of two standing and sitting postures on sagittal view. METHODS: This observational study was performed on 70 elderly people referred to Elderly Health Center of Babol University of Medical Sciences. In order to measure the craniovertebral angle to determine the direction of the head in the sagittal view, participants were photographed in both standing and sitting positions. After initial evaluation, participants were divided into two groups of head posture (forward head posture and normal head posture) based on craniovertebral angle, with an angle of less than 51° as abnormal head posture. FINDINGS: The mean age of the subjects was 67.9±3.8. The size of the craniovertebral angle in sitting position (52±8.3) was greater than in standing position (48.1±6.5) (P<0.0001). In addition, two subgroups of forward head posture and normal posture showed increased craniovertebral angle in sitting position (forward head posture: 48.3±7.2, normal: 59.6±4.6) comapred to standing position (forward head posture: 43.7±6.5, normal: 56.9±4.2) (P<0.003, P<0.0001, respectively). CONCLUSION: According to the results, the craniovertebral angle increases in sitting position compared to the standing position