اعتباريابي و پايايي سنجي نسخه فارسي پرسشنامه ذهني سازي

مقدمه: ذهني سازي، توانايي فرد در تعبير حالات ذهني خود و ديگري است. هدف پژوهش حاضر اعتباريابي و پايايي سنجي نسخه فارسي پرسشنامه ذهني سازي در جامعه ايراني بود. روش: پژوهش در زمره پژوهش‏هاي توصيفي همبستگي بود. نمونه شامل 272 نفر از دانشجويان بود كه به روش نمونه گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. به منظور بررسي اعتبار واگرا و همگرا از مقياس ذهن‌آگاهي، پرسشنامه دلبستگي، مقياس اضطراب –افسردگي بيمارستاني و پرسشنامه عملكرد بازتابي، استفاده شد. براي استخراج نتايج، ضريب آلفاي كرونباخ، تحليل عاملي اكتشافي، تحليل عاملي تاييدي و همبستگي چند متغيره استفاده شد. يافته‌ها: تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه الگوي دو عاملي پرسشنامه از برازش قابل قبولي با داده‌ها برخوردار است. آلفاي كرونباخ براي عامل اطمينان 0/88 و براي عامل عدم اطمينان 0/66 بود. مولفه‌ي اطمينان با اضطراب افسردگي، سبك دوسوگرا و دلبستگي ايمن رابطه معنادار داشت و اعتبار همگراي اين مولفه را نشان مي دهد. عدم اطمينان هم با اضطراب افسردگي و ذهن‌آگاهي، سبك دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا رابطه معنادار داشته و اعتبار همگرا را نشان مي دهد. بين دو مولفه‌ي اطمينان و عدم اطمينان همبستگي منفي و معناداري مشاهده شد. نتيجه گيري: پرسشنامه ذهني سازي از اعتبار و پايايي قابل قبولي در جامعه دانشجويي برخور‌دار است و مي‌تواند ابزار معتبري براي ارزيابي توانايي ذهني سازي باشد.