تبيين علائم وسواسي– جبري بر اساس سبك‌هاي دلبستگي و بيگانگي با نقش ميانجي افسردگي

مقدمه: اختلال وسواسي – جبري يكي از اختلال‌هاي شايع روانشناختي است كه در نوجوانان و جوانان شيوع نسبتاً بالايي دارد. اين اختلال هزينه‌هاي اجتماعي و اقتصادي بسياري را براي افراد مبتلا و جامعه ايجاد مي كند و بر كاركردهاي اجتماعي، تحصيلي و شغلي اين افراد تأثير مي گذارد. پژوهش حاضر با هدف تبيين علائم وسواسي – جبري براساس سبك‌هاي دلبستگي و بيگانگي با نقش ميانجي افسردگي انجام گرفته است. روش: روش تحقيق توصيفي همبستگي مي‌باشد. جامعه‌ي آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم در سال تحصيلي 98-97 بود. نمونه آماري شامل 344 نفر از اعضاي جامعه آماري مذكور است اين تعداد به روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسشنامه وسواس فكري عملي مادزلي، پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي كولينز و ريد، مقياس روابط موضوعي بل و پرسشنامه افسردگي بك مي‌باشند. داده‌ها با استفاده از روش آزمون تحليل معادلات ساختاري تحليل شدند. جهت تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و نرم افزار Lisrel نسخه 10.20 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اثر مستقيم و غير مستقيم بيگانگي، سبك ايمن، سبك دوسوگرا و افسردگي بر علائم وسواس تأييد مي‌شود. جهت تأثير بيگانگي مثبت و جهت تأثير سبك ايمن منفي و جهت اثر سبك دوسوگرا مثبت و جهت رابطه افسردگي مثبت است. همچنين شاخص هاي برازش بدست آمده در مجموع نشان از برازش قابل قبول داده‌ها با مدل دارد. نتيجه گيري: از اين يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت تجارب اوليه مناسب در زمينه دلبستگي مي‌توانند از اختلال وسواس در بزرگسالي جلوگيري كند. همچنين امكان ابتلاي فردي كه دچار بيگانگي است به اختلال وسواس زياد است و افسردگي بخشي از مكانيسم اثرات اين عوامل در بروز وسواس را تبيين مي‌كند.