تحليل جامعه‌شناختي همگرايي كُردها و عرب‌هاي ايلام و نقش آن در احساس امنيت پايدار

استان ايلام داراي 425 كيلومتر مرز مشترك با عراق است. مرزي بودن استان و سكونت اقوام درآن به سبب وجه اشتراكِ بارز شيعي بودنِ مردمان آن موجب شده است مردم ساكن در آن در مقاطع گوناگون از جمله دفاع مقدس نقشي بي‌بديل در ايجاد امنيت پايدار ايفا كنند. سؤال اين پژوهش بررسي عوامل مؤثر بر همگرايي ميان دو گروه مرزنشين كُرد و عرب بر ميزان احساس امنيت پايدار است. اين نوشتار در پي شناسايي عوامل مؤثر بر همگرايي كُردها و عرب‌ها و تأثيرات آن بر احساس امنيت پايدار است. روش اجراي اين تحقيق پيمايشي، جامعه‌ي آماري آن شهرهاي دو قوميتيِ حوزهِ جنوبي استان ايلام است. روش نمونه‌گيري آن به‌صورت چندمرحله‌اي (خوشه‌اي و تصادفي) و حجم نمونه آن براساس فرمول عمومي كوكران 500 نفر است. براساس يافته‌هاي تحقيقهمگرايي اقوام بر امنيت پايدار تأثير مستقيم دارد و به ترتيب بيشترين تأثير را بر ابعاد امنيت ملي، امنيت انساني و امنيت جهاني دارد. از عوامل بررسي شده‌ي مؤثر بر تقويت همگرايي اين دوقوم: سن و دخالت بيگانگان در دو بعد ميزان استفاده و ميزان اعتماد به بسته‌هاي فرهنگي و خبري رسانه‌هاي بيگانه، تأثير معكوسي بر ميزان همگرايي اقوامدارند. از عوامل شناسايي شده‌ي ديگر كه به‌صورت معني‌دار بر تقويت همگرايي اقوام مؤثراست، متغيرهاي تأثير دخالت نخبگان سياسي، سرمايه‌ي فرهنگي، تحصيلات، ملي‌گرايي، دين‌گرايي، تصور مردم از فضاي سياسي، اداري و سابقه‌ي ازدواج برون‌گروهي در نزديكان، بيشترين تا كمترين تأثير را بر همگرايي در ميان كُردها و اعراب ساكن در استان ايلام دارند.