بررسي عوامل مرتبط با نگرش جوانان شهر يزد به آسيب‌هاي احتمالي روابط دختر و پسر

معاشرت‌هاي دختر و پسر در دوران پيش از ازدواج، يكي از پديده‌هاي پيچيده در جامعه كنوني است كه تحت تأثير فرهنگ و مذهب و عرف جامعه مدام در حال كنترل و محدودسازي است. در برخي موارد اين روابط مي‌تواند آسيب‌هاي زيادي به بار آورد و جوانان و جامعه را تحت تأثيرات منفي خود قرار دهد. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف آسيب شناسي روابط دختر و پسر يا به بيان ديگر، بررسي نگرش به آسيب‌هاي روابط دختر و پسر در بين جوانان شهر يزد انجام گرفته است. روش مورد استفاده در اين تحقيق، از نوع پيمايشي مي باشد. داده ها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شيوه نمونه‌گيري خوشه اي از 246 نفر از جوانان شهر يزد گردآوري شده است. اعتبار ابزار به وسيله روش اعتبار محتوا مورد تأييد قرار گرفت و براي سنجش پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. داده‌ها به كمك نرم‌افزار آماري SPSS مورد تحليل قرار گرفتند. در پژوهش حاضرآسيب‌هاي ناشي از روابط دو جنس مخالف در شش گروه آسيب‌هاي رواني عاطفي، آسيب به زندگي مشترك آينده، آسيب‌هاي اجتماعي، تحصيلي، خانوادگي و جسمي مورد نگرش‌سنجي قرار گرفتند. با توجه به نتايج به دست آمده بين پايگاه اجتماعي اقتصادي (0.238)، سن (0.250) و ميزان تحصيلات (0.266) نگرش به آسيب‌هاي روابط دختر و پسر رابطه‌اي منفي و معنادار وجود داشت. همچنين، بين نگرش به آسيب‌هاي روابط دختر و پسر به تفكيك جنس، وضعيت اشتغال و تجربه دوستي با جنس مخالف تفاوتي معنادار برقرار بود (0.05 P).