تغييرات بيان ژن PGC-1α و UCP1 بافت چربي اپيكاردي و اوركسين-A سرمي متعاقب تمرينات هوازي در رت‌هاي نر ويستار چاق شده با رژيم غذايي پرچرب

سابقه و هدف: به دليل مجاورت بافت چربي اپيكاردي (EAT) با ميوكارد، به نظر مي رسد كه اين بافت نسبت به بافت چربي زيرجلدي خاصيت بيماري­زايي بيشتري داشته باشد. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات در بيان ژن PGC-1α وUCP1 در EAT و سطوح اوركسين A سرمي (OXA) در رت­هاي ويستار چاق و القايي با رژيم غذايي پرچرب (HFD) متعاقب يك دوره تمرينات هوازي مي باشد. مواد و روش ­ها: در اين مطالعه تجربي32 سر رت نر ويستار6 هفته اي با ميانگين وزن 200-180 گرم به چهار گروه تغذيه طبيعي (NFD)، چاق شده با رژيم غذايي پرچرب (HFDO)، تغذيه طبيعي بعد از القاء چاقي (HFDO-NFD) و تمرين هوازي و تغذيه طبيعي بعد از القاء چاقي (HFDO-AEX) تقسيم شدند. سطوح OXA، شاخص لي، پروفايل چربي­ هاي خون و بيان ژن PGC-1α و UCP1 در EAT در گروهHFDO پس از القاي چاقي 8 هفته اي با رژيم غذايي حاوي60% چربي و در ديگر گروه­ ها 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني با شدت 60% حداكثر ظرفيت تمريني و 4 روز در هفته اندازه­ گيري شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد HFD باعث كاهش معني­ دار OXA، HDL-c، بيان ژن­هاي PGC-1α و UCP1 و افزايش معني­داري در شاخص لي، پروفايل چربي و وزنEAT شد (0/001≤p)، اما تمرين هوازي موجب بهبود سطوح اوركسين A (34/74%)، HDL-c (23/65%)، بيان ژن­هاي PGC-1αو UCP1(61/28% و 82/67%)، پروفايل چربي، وزن تودهEAT (76/19%) و شاخص لي (18/34%) شد (0/001≥p). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تمرينات هوازي با تاثير روي سطوح oxa و بيان ژن هاي PGC-1α و UCP1 در بافت چربي اپيكاردي احتمالاً موجب كاهش عوامل خطرزاي بيماري­ هاي قلبي عروقي ناشي از رژيم غذايي پرچرب مي­ شود.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: Due to the proximity of epicardial adipose tissue (EAT) to the myocardial tissue, it is considered that EAT be more pathogenic than subcutaneous adipose tissue. The aim of this study was to evaluate the alterations of PGC-1α andUCP1 gene expression in EAT and orexin-A following aerobic exercise in high-fat diet induced and obese male wistar rats. METHODS: In this study, 32 male wistar rats aged 6-week and weight of 180-200 g, assigned randomly in: 1) Normal fat diet (NFD), 2) High-fat diet induced obesity (HFDO), 3) Normal fat diet after high-fat diet induced obesity group (HFDO-NFD) and Aerobic exercise group with normal fat diet after high-fat diet induced obesity group (HFDO-AEX). After obesity-induced in HFDO group (8-week diet with 60% fat) and 48 hours after eight weeks of aerobic exercise (60% of maximal training capacity, 4 sessions/week) in other groups, fasting levels of OXA, Lee index, lipid profile, and gene expression of PGC-1α and UCP1 in EAT have been measured. FINDINGS: The results revealed that HFD significantly decreased serum OXA, HDL-c, gene expression of PGC1α and UCP1, also caused a significant increase in Lee index, TG, LDL-c, cholesterol and EAT mass (p≤0.001), but aerobic exercise significantly improved the OXA (34.74%), HDL-c (23.65%), gene expression of PGC-1α and UCP1 (61.28% and 82.67%), lipid profile, EAT mass (76.19%) and Lee index (18.34%) to the normal levels (P≤ 0.001). CONCLUSION: Aerobic exercise by affecting OXA and gene expression of PGC-1α and UCP1 in EAT, probably could reduce the risk factors of cardiovascular diseases due to high-fat diet.