بررسي ارزش تشخيصي قند خون ناشتا وآزمون تحمل گلوكزدرروز پنجم بعد از پيوند كليه در پيش بيني بروز ديابت

Investigation on the validity of fasting blood glucose and glucose tolerance test in fifth days after kidney transplantation for anticipating diabetes mellitus

مقدمه در حال حاضر پيوند كليه بهترين درمان جايگزيني براي مبتلايان مراحل نهايي بيماري كليوي است. بيماري‌هاي قلبي و-عروقي مهمترين عامل مرگ و مير بيماران مزمن كليه هستند. حتي سوء كاركرد مزمن كليه پيوندي را تا حدي مي توان تظاهري از آسيب قلبي-عروقي دانست. ديابت قندي، مهمترين عامل هم درافزايش ميزان خطر بيماريهاي قلبي-عروقي و هم در اختلال كاركرد مزمن كليه پيوندي است. پيش‌بيني و كشف بهنگام ديابت بعد از پيوند كليه، مي تواند به درمانگران جهت درمان به موقع و تعديل فاكتورهاي خطر قابل اصلاح اين پديده كمك كند. روش كار مطالعه حاضر بر روي 66 بيمار مبتلا به نارسايي مزمن كليه انجام شده و در روز پنجم و ماه ششم پس از پيوند، سنجش قند خون ناشتا و تست تحمل گلوكز خوراكي و در هفته دوازدهم يك سنجش قند خون ناشتاي ديگر انجام گرديد. آزمون آناليز، حساسيت و ويژگي به منظور بررسي نتايج به كار گرفته شد. نتايج در 6 نفر از 66 بيمار (9/3 درصد) قند خون ناشتاي روز پنجم بعد از پيوند بيش از 126 ميلي گرم بر دسي ليتر بوده‌است، در مورد 60 نفر ديگر اين عدد كمتر از 100 بوده و دقيقا همين 6 نفر در ماه ششم بعد از پيوند، قند خون ناشتاي بالاتر از 126 داشتند و مبتلا به ديابت بعد از پيوند محسوب شدند. بر اين اساس، ويژگي و حساسيت قند ناشتاي روز پنجم به عنوان پيش‌بيني‌كننده ديابت جديد پس از پيوند كليه در 6 ماه بعد، برابر يك (100%) مي باشد. نتايج مشابهي در مورد تست تحمل گلوكز به دست آمد. نتيجه‌گيري قند ناشتاي روز پنجم پس از پيوند، پيش‌بيني كننده مناسبي براي ابتلا به ديابت بعد از پيوند كليه مي‌باشد و مي‌تواند به عنوان شاخصي براي فرديت بخشيدن به نحوه اداره گيرندگان پيوند كليه مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: Kidney transplantation is the best replacement therapy for patients with end stage renal disease at present. Cardiovascular disease is the most important cause of mortality among these patients. Also chronic allograft nephropathy is to some extent a manifestation of cardiovascular pathology. Diabetes mellitus is the most influencing factor both in cardiovascular disease and chronic allograft nephropathy. Prediction and timely detection of new onset diabetes after kidney transplant can help therapies in appropriate management and manipulation of modifiable risk factors of this phenomenon. Method: The present study has been performed upon 66 chronic renal failure patients undergone kidney transplantation during a 4 months period at Imam Reza (p.b.u.h) university hospital of Mashhad –IRAN. On day 5 and at month 6 post transplantation, fasting blood glucose measured and a 75 g , glucose tolerance test performed. Another fasting blood glucose recorded at week 12. The immunosuppression regimen was the same for all. Exclusion criteria were: History of Diabetes mellitus, Graft rejection, Hepatitis C, Infection and need for immunosuppressive drug modification. Sensitivity and specificity analysis test used to evaluate the ability of day 5-post transplantation fasting blood glucose and glucose tolerance test to predict the occurrence of post transplantation diabetes mellitus. (PTDM) Results: 6 out of 66(9.3%) patients had day 5 fasting blood glucose > 126 mg/dl while the remaining 60 had values <100 mg/dl . The same 6 patients had fasting blood glucose > 126 mg/dl six months post transplantation and indeed developed PTDM. Therefore sensitivity and specifity of 5th day fasting blood glucose as a predictor Of PTDM equals one (100% ) based on our results. The results were similar for glucose tolerance test . Conclusion: Day 5 post transplantation fasting blood glucose is a good predictor of PTDM and can be used as a modifier to individualize the management of kidney transplant recipients.