مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي اثر روش هاي خاك ورزي حفاظتي بر روي خواص فيزيكي و مكانيكي خاك در كشت گندم در منطقه خنداب استان مركزي

چكيده فارسي :

يكي از مشكلات كاهش توليدات كشاورزي در مناطق خشك و نيمه خشك پايين بودن ميزان مواد آلي خاك است. كاربرد فن آوري هاي مطلوبي همانند سيستم هاي خاكورزي حفاظتي به عنوان يكي از روشهاي كاربردي در كشاورزي پايدار، مي تواند سبب كند شدن روند تخريب زمين ها و افزايش پايداري در كشاورزي شود.پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير سيستمهاي مختلف خاكورزي بر خصوصيات فيزيكي و مكانيكي خاك در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تيمار و سه تكرار انجام گرفت. عمليات خاك ورزي در قطعه زميني در منطقه خنداب استان مركزي كه بقاياي محصول ذرت در آن وجود داشت، بر اساس تيمار هاي آزمايش انجام شد.تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: (T1) استفاده از روش خاك ورزي مرسوم (گاو آهن برگردان دار و ديسك)، (T2) استفاده از گاو آهن چيزل پكر، (T3) استفاده از گاو آهن مركب و(T4) روش كشت مستقيم. در اين تحقيق برخي از خصوصيات فيزيكي و مكانيكي خاك شامل وزن مخصوص ظاهري خاك، نفوذ پذيري خاك، ميانگين قطر وزني كلوخه ها، مقاومت مكانيكي خاك و همچنين ميزان بقاياي گياهي، وزن ماده خشك، وزن هزاردانه و شاخص برداشت اندازهگيري شدند. دادههاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماري MSTAT-C تجزيه و تحليل گرديد و نتايج نشان دادبا انجام روش هاي خاك ورزي حفاظتي(چيزل پكر- گاوآهن مركب و كشت مستقيم) عملكرد محصول كاهش قابل توجهي نمي يابد و اختلاف عملكرد اين سه روش با روش كشت مرسوم در سطح آماري 5 درصد معني دار نمي باشد. مقدار نفوذ پذيري روش كشت مستقيم بيشترين مقدار مي باشد. ميزان نفوذ پذيري در دو روش استفاده از چيزل پكر و گاوآهن مركب بيشتر از روش كشت مرسوم مي باشد. همچنين كمترين ميزان مصرف سوخت مربوط به روش كشت مستقيم و بيشترين ميزان مصرف سوخت مربوط به روش خاك ورزي مرسوم مي باشد .