تنيدگي شغلي و ابعاد آن در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در شهر تهران

Occupational stress and its dimensions in nurses employed in hospitals affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences

مقدمه: تنيدگي شغلي پرستاران علاوه بر كاهش كميت و كيفيت مراقبت از بيماران و ايجاد مشكلات جسمي و رواني در پرستاران، براي سازمان ها نيز هزينه بر مي باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تنيدگي شغلي و ابعاد آن در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در شهر تهران، سال 94-1393 انجام شده است. روش: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مي باشد كه با استفاده از روش نمونه گيري سهميه اي در دو مرحله، تعداد 212 نفر از پرستاران شاغل در چهار بيمارستان وابسته به دانشگاه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافيك - باليني و پرسشنامه استاندارد نقش هاي شغلي اسيپو با شش بعد بوده است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي رگرسيون خطي توسط نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه اكثر پرستاران از تنيدگي شغلي طبيعي برخوردار بودند (67/5 درصد)، اما 15/6 درصد از آنان بدون تنيدگي شغلي بوده اند. به علاوه 15/1 درصد از پرستاران تنيدگي شعلي متوسط و 1/9 درصد نيز تنيدگي شغلي شديد را گزارش كردند. نتايج آزمون هاي رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه نوع بخش محل فعاليت پرستاران مهمترين متغيري است كه با تنيدگي شغلي پرستاران و كليه ابعاد آن، به جز بعد محيط فيزيكي همبستگي دارد (P < 0.05, β= 0.16-0.34). نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه هنوز گروهي از پرستاران نيازمند دريافت حمايت هاي ويژه هستند. مديران پرستاري مي توانند با توجه به نوع بخش محل فعاليت پرستاران جهت تعديل تنيدگي شغلي آنان و رسيدن به يك سطح بهينه در جهت سازگاري بهتر با موقعيت هاي تنش زا برنامه ريزي كنند. تا بدين ترتيب ضمانتي براي تضمين كيفيت خدمات پرستاري ارائه شده براي بيماران و ارتقاء سلامت پرستاران باشد.

Introduction: Occupational stress, in addition to reducing the quantity and quality of patient care, and creating physical and psychological problems in nurses, can be costly for organizations. The aim of this study was to evaluate occupational stress and its dimensions in nurses employed in hospitals affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences, 2014-15. Method: In this descriptive study, 212 nurses working in four hospitals affiliated to the university were selected through Quota Sampling in two steps. Data collection instruments were a questionnaire with demographic and clinical information and a standard questionnaire, Osipow Occupational Role Questionnaire (ORQ) with six dimensions. The data were analyzed by using descriptive statistics and multiple linear regression models with SPSS version 19. Results: The findings showed that the majority of nurses (67.5%) showed normal occupational stress, and 15.6% showed no stress. Furthermore, 15.1% and 1.9% of the nurses reported moderate and severe occupational stress, respectively. The results of linear regression analyses showed that the type of hospital ward was the most important variable in correlation with the nurses’ occupational stress and its dimensions, except for the physical environment dimension (P < 0.05, β= 0.16-0.34). Conclusion: The results show that there is still a group of nurses who needs special support. Nursing managers could plan, based on the ward type, to implement measures to help nurses reach an optimal level of stress. Maybe this would improve the quality of nursing care for patients and health promotion in nurses.