نقد و بررسي نظريه هاي دموكراسي نوين و عدالت اجتماعي در دولت حقوقي با تكيه بر آموزه هاي هايك

فاقد عنوان لاتين

دولت حقوقي از زمان پيدايي خود داراي مفهوم واحدي نبوده و با انعطاف پذيري خود، تقريباً با هر زمينه حقوقي، فرهنگي و اجتماعي امكان سازگاري دارد. در دوران نوين نيز مبتني برآن، عناصر سازنده دولت حقوقي به طرق مختلف تعريف شده است. فردريش فونهايك از نظريه پردازاني است كه به بيان نظر درباب دولت حقوقي پرداخته و از ميان آثار وي مي توان عناصر سازنده دولت حقوقي را استخراج نمود. وي در تعريف دولت حقوقي، با تمايز ميان قانون واقعي كه كشف ميشود و امريه هايي كه خودسرانه توسط مقامات دولتي صادر مي شود، دولت حقوقي را دولتي مي داندكه بايد به وسيله قانون واقعي مقيد شود. وي با تكيه بر فردگرايي ليبراليسم، دموكراسي را ابزاري براي رسيدن به هدف آزادي ميداند و به نقد قوانين خودسرانه، دموكراسي هاي امروزي و اختيارات نامحدود قوه مقننه ميپردازد و راه خروج از اين مشكل را محدود كردن اختيارات دولت با قانون و تقسيم وظايف درون حكومت ميداند. او علاوه بر تأكيد بر برابري در مقابل قانون، عدالت اجتماعي را مورد انتقاد قرار داده و با تكيه بر آزادي و نظم اجتماعي خودجوش كه لزوماً با طرح و قصد از پيش طراحي شده ايجاد نميشود و به طور آگاهانه انتخاب نميشوند، به بيان نظريه عدالت آزادي مدار ميپردازد كه مبتني بر آن، برخلاف نظريه عدالت اجتماعي، هرگونه دخالت دولت براي ايجاد عدالت را برهم زننده نظم طبيعي خودجوش و آزادي فردي ميداند.

فاقد چكيده لاتين