عنوان مقاله :
بررسي قلمرو و ترابط فقهي ـ حقوقي اصول اطلاق ولايت در قانون اساسي با تكيه بر انديشه‌هاي امام خميني و علامه مصباح يزدي
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
غريب‌پور، منصور دانشگاه ياسوج - دانشكده علوم انساني - گروه الهيات
كليدواژه :
ولايت , اطلاق , قانون اساسي , فقيه
چكيده فارسي :
يكي از مسائل مورد ابتلا و مطرح در ميان حقوق‌دانان حقوق اساسي و نيز محافل علمي، بحث اطلاق و اختيارت حكومتي ولايت فقيه در قانون اساسي است؛ به‌نحوي‌كه عده‌اي با تمسك به برخي اصول، قائل به محدويت و انحصار وظايف و اختيارت در موارد مصرح در قانون شده‌اند واز اين رو به نفي اطلاق ولايت معتقدند؛ واز سويي، عده‌اي ديگر با تمسك به سابقة فقهي، فضاي گفتماني حاكم بر جلسات تنظيم قانون اساسي، آرا و ديدگاه‌هاي مؤثر امام خميني، استدلال‌هاي حقوقي و اقتضائات و لوازم حكومت‌داري، معتقد به اطلاق ولايت و انعطاف نهاد رهبري براي حل مشكلات و معضلات و تأمين مصالح جامعه‌اند. ما در اين مقاله با بررسي فقهي ـ حقوقي مسئله، ادلة طرفين را ارزيابي كرده، ديدگاه مختار را ارائه مي‌نماييم. فرضيه اين است كه مطمح نظر قانون‌گذار اساسي، طرح و تصويب اطلاق ولايت بر اساس ريشة ديرينة فقهي آن بوده و در اين زمينه با احتياط و هوشمندي و نيز اهتمام به حاكميت ملي اقدام كرده است.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
انديشه هاي حقوق عمومي
