سنجش تمايل به پرداخت بيمه درمان مكمل با استفاده از روش ارزش گذاري مشروط در شهر كرمان

Measuring Willingness to Pay for Supplemental Health Insurances by Contingent Value Method in Kerman

مقدمه در كشورهاي در حال توسعه، پرداخت از جيب خدمات سلامت سهم بسزايي دارد. يكي از راه هاي ارايه شده براي مقابله با اين مشكل، بيمه هاي درماني هستند. با توجه به پيشرفت هاي روز افزون درماني، امكان ارايه تمامي خدمات در قالب يك بيمه درمان پايه امكان پذير نمي باشد و بسياري به استفاده از بيمه هاي درمان مكمل روي مي آورند. اين مطالعه سعي مي كند با ايجاد يك بازار فرضي، تمايل به پرداخت و تقاضاي بيمه درمان مكمل را به دست آورد. روش كار اين مطالعه با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي Multi-Stage Sampling)، 1023) سرپرست خانوار شهر كرمان را مورد بررسي قرار داد. براي سنجش تمايل به پرداخت افراد از روش پيشنهاد قيمت تكراري استفاده شد و از رگرسيون چندمتغيره خطي به روش حداقل مربعات معمولي (OLS)، براي تخمين تقاضاي بيمه درمان مكمل و عوامل موثر بر آن استفاده گرديد. با استفاده از نرم افزار STATA، از آزمون VIF جهت بررسي هم خطي و از آزمون برويش-پاگان جهت بررسي ناهمساني واريانس داده ها استفاده شد. يافته ها متوسط تمايل به پرداخت براي بيمه درمان مكمل به ازاي هر نفر در هر ماه مبلغ 76155 ± 220156/4 ريال به دست آمد. ريسك گريزي، درآمد خانوار، وضعيت پوشش بيمه پايه اي، وضعيت اشتغال و وضعيت تاهل از عوامل موثر بر تمايل به پرداخت افراد بود. همچنين كشش قيمتي تقاضاي بيمه درمان مكمل 1/54- به دست آمد. ريسك گريزي افراد، بيشترين تاثير را در تقاضاي بيمه درمان مكمل داشت و خطر ابتلا به بيماري (ريسك افراد) تاثير معناداري بر تقاضاي بيمه درمان مكمل نداشت. نتيجه گيري از ديدگاه سياست گذاري، مي توان ميزان تمايل به پرداخت را به عنوان معياري جهت تعيين حق بيمه مبتني بر جامعه به كار برد. همچنين مي توان گفت صندوق هاي بيمه اي اختياري با شناسايي تمايل به پرداخت افراد ريسك گريز علاوه بر تجميع يا انباشت خطر، مي توانند مواجهه با خسارت هاي مالي بزرگ را كاهش دهند.

Introduction: Out of pocket expenditure for health services is a major issue of health system in developing countries. Health insurance is a way to confront this problem. Regarding advancements in medical diagnosis and treatment, providing an appropriate healthcare package is difficult. This study aimed to create a hypothetical market to elicit willingness to pay and demand for complementary health insurance. Methods: We used a multi-stage sampling method to select 1023 head householders in Kerman. The Bidding Game approach was used to estimate willingness to pay; and the multiple linear regression and ordinary least square were used to elicit the demand for health insurance and its influencing factors. The variance inflation factor was used to assess collinearity; and the Breusch-Pagan test was used to review heteroscedasticity. Results: The average willingness to pay for complementary health insurance was 220156 Rials per se in one month. Risk aversion, household income, health insurance status, employment states and marital status affected the willingness to pay. The price elasticity was estimated about -1/54 percent. Risk aversion was the most influencial factor in the individuals’ insurance demand. Risk level had no effect in the individuals’ insurance demand. Conclusion: From a policymaker’s point of view, willingness to pay can be assumed as a criterion to determine premium in health insurance. Identifying willingness to pay in risk aversion people and risk pooling can reduce exposure to large financial losses.