عنوان مقاله :
تأثير فيليال‌تراپي مجازي مادران بر مهارت‌هاي اجتماعي و پرخاشگري در كودكان داراي اختلال يادگيري: كارآزمايي باليني تصادفي
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Virtual Filial Therapy for Mothers on the Social Skills and Aggression in Children with Learning Disabilities: A Randomized Clinical Trial
پديد آورندگان :
جعفر رنگچي، صديقه دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده روانشناسي - گروه روانشناسي، اصفهان، , فرهادي، هادي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده روانشناسي - گروه روانشناسي، اصفهان،
كليدواژه :
فيليال‌تراپي مجازي , پرخاشگري , مهارت‌هاي اجتماعي , اختلال يادگيري
چكيده فارسي :
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي فيليال‌تراپي مجازي مادران بر مهارت‌هاي اجتماعي و پرخاشگري كودكان داراي اختلاي يادگيري انجام شد.
مواد و روش‌ها: جامعه هدف اين كارآزمايي باليني تصادفي كنترل شده شامل كليه كودكان داراي اختلال يادگيري 6 تا 11 ساله شهرستان اصفهان در سال 98-1397 بود. 30 كودك داراي اختلال يادگيري [بر اساس آزمون غربالگري مشكلات يادگيري Willcutt و همكاران (Colorado Learning Difficulties Questionnaire يا CLDQ) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون، مادران مقياس خشم Novaco و پرسش‌نامه مهارت‌هاي اجتماعي Matson را تكميل كردند. در گروه تجربي، مطالب آموزشي اعم از متن، عكس و فيلم به صورت هفتگي از طريق شبكه‌هاي اجتماعي در اختيار مادران قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ANCOVA و MANCOVA تجزيه و تحليل گرديد.
يافته‌ها: فيليال‌تراپي مجازي تأثير معني‌داري در بهبود مهارت‌هاي اجتماعي منفي (P=0.001) و ابعاد آن شامل رفتار غير اجتماعي (P=0.046)، پرخاشگري و رفتار تكانشگري (P=0.003)، اطمينان زياد به خود (0/013= P) و متغير پرخاشگري (0/031 = P) و بعد فكر پرخاشگرانه (0/008 = P) داشت، اما تأثير آن بر افزايش مهارت‌هاي اجتماعي مثبت (0/734 = P) و ابعاد آن شامل رفتار اجتماعي مناسب (0/515 = P)، ارتباط با همسالان (0/515 = P) و كاهش رفتار پرخاشگرانه (0/059 = P) و احساس پرخاشگرانه (0/109 = P) معني‌دار نبود.
نتيجهگيري: به به نظر مي‌رسد به منظور بهبود رفتارهاي منفي كودكان با اختلال يادگيري، مي‌توان از فيليال‌تراپي مجازي استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of the present study was to investigate the effect of virtual filial therapy fr mothers on the
social skills and aggression in children with learning disabilities.
Materials and Methods: The target population in this randomized controlled clinical trial was all the 6-11 years old
children with learning disabilities in Esfahan city during 2018-2019. 30 children with learning disabilities were
selected based on Wolcott learning disabilities screening test through convenient sampling and randomly divided into
two groups of 15 subjects. In the pre-test and post-test stages, mothers completed the Novaco Anger Scale and
Matson's Social Skills Questionnaire. Then, educational materials, including text, photos, and videos were provided
weekly via social networks for the mothers in experimental group. The data were analyzed using univariate and
multivariate analysis of covariance.
Results: Virtual filial therapy significantly improved negative social skills (P=0.001) and its dimensions including
non-social behavior (P=0.046), aggression and impulsive behavior (P=0.003), over self-confidence (P=0.013) and
aggression variable (P=0.031) and aggressive thinking dimension (P=0.008), although its effects were not significant
on positive social skills (P=0.734) and its dimensions including appropriate social behavior (P=0.515),
communication with peers (P=0.515), decreasing aggressive behavior (P=0.059) and aggressive feeling (P=0.109).
Conclusion: It seems that virtual filial therapy of mothers can be used to improve negative behaviors of children
with learning disabilities.
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
