آسيب‌هاي ناشي از اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي خشن بر كودكان 7-5 ساله شهر شيراز: مطالعه تلفيقي

Damage Caused by Addiction to Violent Computer Games on Children Aged 5-7 in Shiraz, Iran: A Mixed Method Study

مقدمه: بازي‌هاي رايانه‌اي، يكي از سرگرمي‌هاي جذاب براي كودكان است كه بخش قابل توجهي از زمان كودكان را به خود اختصاص داده است. اين نوع بازي، بر سلامت رفتاري، جسماني و رواني كودكان تأثير مي‌گذارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي آسيب‌هاي ناشي از اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي خشن بر ابعاد رواني، رفتاري و جسماني سلامت كودكان 7-5 ساله شهر شيراز بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش، يك مطالعه تلفيقي بود كه براي جمع‌آوري اطلاعات از روش‌هاي مشاهده طبيعي، انجام مداخله در قالب مطالعه مورد منفرد و تحليل كيفي از طريق مصاحبه نيمه سازمان‌ يافته و تلفني با والدين كودكان استفاده شد. ابتدا، ليستي از گيم‌نت‌ها فعال در سطح شهر شيراز تهيه گرديد. از آن ليست، گيم‌نت‌هايي كه براي كاربران محدوديت سني نداشتند، مشخص شدند. يكي از اين گيم‌نت‌ها به صورت تصادفي به قيد قرعه انتخاب شد. اين گيم‌نت، داراي 90 كاربر بود كه 38 نفر آن‌ها كاربر دايمي و داراي حق عضويت گيم‌نت بودند. از ميان اين افراد، رفتار و عملكرد 5 كودك پسر 7-5 ساله پس از اخذ رضايت والدين، طي مدت 8 ماه مشاهده، بررسي و ثبت گرديد. سپس، برنامه بازي‌هاي جايگزين به مدت 8 ماه به كودكان داده شد. در مورد رفتارهاي اين كودكان در پايان مطالعه با والدين آن‌ها مصاحبه شد. يافته‌ها: بازي‌هاي رايانه‌اي در بعد رواني، موجب افزايش هيجانات كاذب و اضطراب، رفتارهاي تكانشي، ترس از تنهايي، ناخن جويدن و كاهش علاقمندي به انجام تكاليف درسي شد. در بعد رفتاري، پرخاشگري، انجام حركات نمايشي خشن، بد اخلاقي، تندخويي و عصبانيت و در بعد جسماني باعث ضعف بينايي، كم تحركي و افزايش وزن كودكان شده بود. استفاده از بازي‌هاي جايگزين، رفتارهاي پرخاشگرانه كودكان را كاهش و سازگاري آن‌ها با هم‌بازيها و خواهر و برادران خود را بهبود بخشيد. نتيجهگيري: كاهش ساعت بازي‌ و جانشين كردن بازي‌هاي رايانه‌اي با بازي‌هاي مورد علاقه كودكان (بازي‌هاي فكري، نقاشي، رنگ‌آميزي و كلاس‌هاي آموزشي) موجب كاهش اثرات منفي بازي‌هاي رايانه‌اي شد.

Introduction: Computer games today are widely used to improve cognitive performance. Selective attention is one of the cognitive skills whereby individuals can process certain events from among several driving factors and neglect others. The purpose of this study is to investigate the effect of the first-person shooting (FPS) computer game style on the level of selective attention (visual focus). Materials and Methods: This study was an experimental study with experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The game was designed in the style of a first person sniper controlled by the eye tracker as an input tool. Data analysis was performed using univariate analysis of covariance (ANCOVA). Results: There was no significant difference between the two groups before the study (P ≤ 0.502). After participating in the study, the visual concentration in the control group did not change significantly (P ≤ 0.001), meaning that the game scores improved after the intervention. Conclusion: It seems that the FPS computer game using an eye-tracking tool improves visual focus through a cognitive-rehabilitation process.