بازنمايي مولفه هاي مذهبي گفتمان انقلاب اسلامي در رمان هاي شاخص جنگ

Representation of Religious Characteristics of the Islamic Revolution Discourse in Top War Novels

هدف اين پژوهش، بررسي شاخصه ها و مولفه هاي مذهبي بازتوليده شده در رمان جنگ بر مبناي نظريه تحليل گفتمان است. به اين منظور هويت مذهبي رزمندگان در رفتار با اسرا و پيش فرض هاي گفتماني و نگرش آنها نسبت به مقوله هايي همچون ايثار و شهادت، بر مبناي آراي بازتاب يافته در رمان هاي شاخص جنگ، احصا و بررسي شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه بيناگفتمانيت رمان جنگ از تركيب آموزه هاي مذهبي و شيوه هاي راهبردي دفاع حاصل شده است. در اين رمان ها، گفتمان انقلاب اسلامي با دال هاي ايديولوژيك مبتني بر مذهب نظير جهاد، ايثار، شهادت و...، نظام معنايي مذهبي را مفصل بندي نموده است و به پشتوانه الگوسازي واقعه عاشورا، استناد به قرآن، كاربست تعابير مثبت در باب شهادت و تبريك آن، معناي نشانه ها و دال هاي گفتماني را تثبيت نموده و به هژمونيك شدن گفتمان ياري رسانده است.

This study has aimed to examine the religious characteristics represented in Persian war novels from the perspective of Critical Discourse Analysi. To do so, the religious identity of warriors in their conduct with prisoners of war, discursive presuppositions about such issues as sacrifice and martyrdom, and the attitude of warriors towards such issues as represented in Persian prominent war novels have been analyzed. The results of the study revealed that the interdiscursivity of Persian war novels is composed of religious teachings and defense strategies. Furthermore, it was found that the Islamic Revolution discourse has articulated a religious semantic system based on Islamic ideological signifiers such as Jihad, sacrifice, martyrdom etc., and that it has consolidated the meaning of discursive signifiers by modeling the ‘eventof Ashoura’ , reference to the Quran, and utilising positive comments about martyrdom and consecration of that, thus facilitating the hegemonization of this discourse.