كليدواژه :
خاستگاه عروسك , انيميسم , ادوارد تيلور , بازي دهندگي عروسك
چكيده فارسي :
ادوارد برنت تيلور يكي از انسان شناسان اهل بريتانيا مي باشد كه به عنوان بنيان گذار انسان شناسي فرهنگي نيز شناخته مي شود. بر اساس مهمترين نظريه ي او، «انيميسم» ريشه و جوهره ي اصلي دين مي باشد كه پايه هاي اعتقادي بشر را تا به امروز تشكيل مي دهد. از طرفي بازي دهندگي عروسك نيز كه در انواع نمايش هاي عروسكي يكي از اركان مهم اين هنر جادويي به شمار مي رود، بر اساس باور و تخيل بازي دهنده در جان بخشي عروسك شكل گرفته و تاثير خود را بر پايه ي اعتقاد به جان انگاري، بر روي مخاطب خود مي گذارد. در اين پژوهش سعي برآن است تا با بررسي مفهوم «انيميسم» و قوانين مطرح شده آن توسط تيلور، به تاثير آن دركيفيت جان انگاري و جان بخشي عروسك پرداخته شود. فرضيه تحقيق براين اساس است كه: «انيميسم» انسان اوليه، پايه و اساس جان گرفتن عروسك است كه بر اساس نظريه ي تيلور از ابتداي آفرينش وجود داشته و امروزه اين مفهوم در شكل جان بخشي عروسك مشاهده مي گردد و بر روي كيفيت بازي دهندگي تاثير مي گذارد. همچنين پرسش اصلي اين پژوهش اين است كه آيا «انيميسم» انسان اوليه همان جان بخشي عروسك در دنياي معاصراست و چه تاثيري بر روي آن دارد؟
اين مقاله بر اساس پژوهش هاي انجام گرفته توسط پژوهشگران ديني و تياتر عروسكي، ابتدا به تعريف انيميسم، شكل گيري بت ها و حركت بخشي آن ها پرداخته و سپس خاستگاه عروسك و تغييربت ها به آن ها بر اساس قانون الگوي تكامل تيلور بررسي مي گردد. در پايان با مقايسه ي بازي دهنده ي عروسك و جان دهنده به بت ها، نقش جان انگاري اشيا توسط انسان هاي اوليه با اتكا بر نظريه ي "انيميسم" تيلور در بازي دهندگي عروسك اثبات مي گردد.
چكيده لاتين :
Edward Brent Taylor is one of the British anthropologists who is also known as the founder of cultural anthropology. According to his most important theory, “animism” is the root and main essence of religion which forms the basis of human belief to this day. On the other hand, puppetry, which is one of the most important elements of this magical art in various puppet shows, is formed based on the belief and imagination of the player of giving life to a puppet. It has an impact on the audience based on their belief in the animism. In this study, an attempt is made to examine the concept of “animism” and the rules proposed by Taylor, to investigate its effect on the quality of animism and giving life to the puppet. The research hypothesis is that the “animism” of primitive man is the basis of giving life to the puppet, which, according to Taylor’s theory, has existed since the beginning of creation, and today this concept is seen in the puppet’s life-giving form and affect the quality of puppetry. Also, the main question of this research is whether the “animism” of the primitive man is the life-giving to the puppet in the contemporary world and what effect does it have on it. Based on researches conducted by religious and puppet theater scholars, this article first defines “animism, the formation of idols and their movement” and then “the origins of puppets and the transmission of idols to puppets are examined according to Taylor’s pattern of evolution.” At the end, by comparing the puppet player to the idols, the role of life-giving to objects by primitive humans is proved relying on Taylor’s theory of “animism” in puppetry.
