مطالعه ي اصول بداهه پردازي بر اساس نظريه ي اجرا و چگونگي آن در تياتر نان و عروسك

Study of the principles and methods of improvisation based on performance theory and how to use it in "bread and puppet"'s theatre

در تياتر، بداهه پردازي براي آموزش هنرجويان يا روي صحنه بردن نمايشنامه اي مكتوب و در سال هاي اخير بيشتر در ايران به عنوان عنصر برانگيزاننده خودجوشي و خلاقيت همزمان بازيگران و تماشاگران به كار مي رود. تعداد گروه هاي تياتري كه مي توانند از طريق بداهه پردازي به اجرا برسند در سالهاي گذشته در ايران بيشتر شده است. سوال اساسي اين پژوهش اين است كه بداهه پردازي به چه امكان يك شيوه ي اجرايي است، و اينكه آيا گروه نان و عروسك داراي اين ويژگي ها است يا نه. آيا مفاهيم اجرا از منظر شكنر در آن حضور دارد يا نه و اينكه به چه صورتي ميتواند به آن تكيه كرد. اين قابليت ها در تمام حوزه هاي تياتر كه بداهه پردازي به گونه اي كاربرد دارد نيز كاملا ضروري و حياتي اند. هدف اين مقاله پژوهش در مفاهيم اجرا به ديدگاه شكنر است و تبيين آن در گروه نان و عروسك چرا كه به نظر مي رسد گروه تياتر نان و عروسك به عنوان بهترين گروه تجربي دهه 70 آمريكا روش هاي متفاوتي داشته اند. اين مقاله در پي آن است تا چگونگي فرآيند اجرايي بداهه پردازي بر اساس تفسير شكنر از نظريه اجرا است. در اين راه گروه تياتر نان و عروسك، به عنوان شاخص گروه هاي دهه 60 و 70 ميلادي آمريكا، به الگو مورد ارزيابي قرار مي گيرد. گروه تياتر نان و عروسك با استفاده از يك ايده خام، با قابليت هاي فردي و گروهي به اهداف اجرايي خود مي رسد. اين ديدگاه را پيتر شومان در اين گروه پديد آورده و اجرايي مي كند. براساس الگوي بداهه پردازي گروه نان و عروسك، بداهه پرداز در تياتر شش مهارت كسب مي كند. در نهايت بر هم نمايي اصطلاحات تعريف شده در شش مهارت بداهه پردازي و عناصر اجرايي بر طبق نظريه اجرا، يك داده علمي جديد عرضه مي كند. در اين مقاله سعي مي شود با برهم نمايي نظريه اجرا از ريچارد شكنر و مفاهيم آن بر ساختار بداهه پردازي و همچنين تحقيق و انعكاس آن در گروه تياتر نان و عروسك پيتر شومان در راستاي اين فرضيه مي توان با اين تكنيك ها به اجرا و توليد تياتر رسيد، تحقيق شود. همچنين تلاش مي شود تا به دنبال پاسخ به اين پرسشها باشيم كه ؛ چون چگونه گروه تياتر نان و عروسك با استفاده از يك ايده خام و با قابليتهاي فردي و گروهي و به كارگيري بداهه پردازي به اجرا دست مي يابد؟ آيا گروه نان و عروسك، راه و روش هاي متفاوتي در اين باره دارد؟ چه الگو يا روش هاي مشخص و منحصر به فردي را مي توان براي اين گروه معرفي كرد؟ عناصر بداهه پردازي در گروه نان و عروسك چه وجوه يكسان و همه گير و جه وجوه منحصر به فردي دارد؟ تنوع و تطور اين عناصر چيست؟

In the theater, improvisation is used to teach the students on the stage of writing dramatic plays, and in recent years it is also used as a spontaneous triggering element and simultaneous creativity of actors and audiences. But theater groups can be performed through improvisation. By using improvisation, these groups can achieve a structured implementation by having only one idea and a training space. For this purpose, an improvised player must strengthen his individual and group capabilities. These capabilities are absolutely essential in all areas of the theater that improvise is applied in a way that is applicable. The purpose of this article is to investigate the science of improvisation based on the principles defined for it. In this way, the Bread and Doll Theater Group, as an indicator of America’s 60s and 70s, is being reviewed. The Bread and Dance Theater Group, with its own creative idea, with individual and group capabilities, has come up with its executive goals, which brings this perspective to Peter Schumann in this group. In general, the improviser in the theater earns six skills. Ultimately, a new scientific data will be presented in conjunction with the terms defined in the six skills of improvisation and executive elements.