«شخصيت پردازي غيرِمستقيمِ» ضدقهرمانان در فرايند اقتباس از اسطوره‌ي «الكترا» (در تراژدي‌هاي آيسخولوس، سوفوكل و اوريپيد)

آيسخولوس، سوفوكل و اوريپيد، سه تراژدينويس برجستۀ يونان، هر يك، اسطورۀ الكترا را براي آفرينش تراژدي برگزيده‌اند و آن را با شيوۀ خاص خود، دراماتيزه كرده‫اند. هدف از اين پژوهش، ارائۀ شيوه اي هدفمند در بررسي تطبيقي اين تراژدي ها براي مكاشفۀ فرايندِ آفرينشِ شخصيتهاي ضدقهرمان، در آثار اين سه تراژدي نويس است. پرسش اصلي پژوهشِ حاضر اين است كه هر يك از اين نويسندگان، در بازآفرينيِ اين روايت اسطوره‫اي در تراژدي‫هاي خود، چگونه و با چه الگوي متمايزي، شخصيت‫هاي ضدقهرمانِ اسطورهاي را بازآفريني كرده‫اند؟ مقالۀ حاضر، با تبيين روش شخصيت پردازي غيرمستقيم، به شيوه‫اي توصيفي ـ تحليلي، مي‫كوشد وجوه افتراقِ الگوهاي شخصيت پردازيِ اين سه تراژدي را با توجه به ويژگي‫هاي ضدقهرمانان موجود در آن‌ها مورد بررسي قرار دهد و اين فرضيه را مطرح مي كند كه برخلاف غالب تراژدي هاي يوناني كه شخصيت هاي نمايشي در آن ها معمولاً به صورت مستقيم، يا در پرولوگ يا توسط همسرايان و يا با توصيف هاي شخصيت هاي فرعي مثل پِيك در آغازِ نمايش معرفي مي گردند؛ شخصيت هاي اين سه تراژدي به صورت غيرمستقيم براي مخاطبان معرفي مي گردند و كنش و گفتارِ آنان به ويژه بر بنيادِ حوادثي استوار است كه در «پيش داستان» شكل گرفته است. مقاله بر اساس جدول هاي مقايسه‌اي، با اثبات فرضيه، و در پاسخ به پرسش هاي اصلي تحقيق، به اين نتيجه مي رسد كه هر سه تراژدي نويس، ضدقهرمانان تراژدي هاي خود را بر بنيادِ فرديت بخشيِ شخصيت، در برابر تعميم‌يافتگيِ اسطوره آفريده اند.