طراحي الگوي تدوين خط‌مشي عمومي با رويكرد حكمراني شبكه‌اي؛ مورد مطالعه: حمل و نقل عمومي شهر تهران

يكي از مهمترين مراحل در فرايند خط‌مشي گذاري، مرحله تدوين است و بهره گيري از رويكرد حكمراني شبكه اي در اين مرحله به دليل ايجاد ديدگاه چندوجهي و مشاركت نهادهاي ذي نفع در حل مسائل پيچيده بسيار اثرگذار است. در اين پژوهش به ارائه الگوي تدوين خط‌مشي هاي عمومي  با در نظر گرفتن حمل و نقل عمومي شهري تهران به عنوان مورد خاص پرداخته شده است. اين پژوهش به روش كيفي با استفاده از استراتژي تحليل مضمون صورت گرفته است. نتايج نشان مي‌‌دهد براي تدوين خط‌مشي هاي حمل و نقل عمومي شهري تهران با رويكرد حكمراني شبكه اي بايد نهادهاي ذي نفع شناسايي گردد و ساختار نهادها، نحوه هماهنگي نهادها، وظايف نهادها و شرايط محيطي مورد توجه قرار گيرد. ساختار شبكه اي واسطه اي با نقش واسطه گري شهرداري تهران، مديريت يكپارچه شهري، نقش حمايتي دولت مركزي از دولت محلي، گردش اطلاعات ميان نهادها، مشاركت بخش خصوصي علمي و شهروندان آگاه از مولفه ‌هاي بسيار مهم حاصل از اين پژوهش است كه در طراحي الگو مورد توجه قرار گرفته اند.