شناسايي و اولويت‌بندي آسيب‌هاي فرايند سياستگذاري مالياتي در ايران

هدف پژوهش  حاضر شناسايي آسيب‌هاي سياستگذاري مالياتي در ايران و اولويت‌بندي مسائل آن مي‌باشد. روش پژوهش تركيبي با استفاده از تكنيك دلفي در قالب سه راند (مرحله) است. جامعۀ آماري پژوهش مشتمل بر سه گروه سياستگذاران، مجريان و مؤديان مالياتي مي‌باشد. يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه عدم تمكين مالياتي، ضعف نظام اطلاعات مالياتي، عدم وجود فرهنگ و باور مالياتي صحيح مؤديان، جابجايي‌هاي متعدد و سياسي براي مديران نظام مالياتي، گستره و توزيع نامناسب معافيت‌هاي مالياتي، عدم وجود نظارت و ارزيابي كافي در سياست‌هاي مالياتي به ترتيب از جمله مهمترين آسيب‌هاي سياستگذاري مالياتي در ايران است.