پيشنهاد‌هايي براي تعبيه ارزيابي سياست‌ها، قوانين و مقررات در فرايند تصميم‌گيري

اين مقاله با تأكيد بر اهميت ارزيابي توأمان سياست ‌هاي پيشنهادي و اجرا شده براي تصميم‌ گيري بهتر، چگونگي تعبيه آن در فرايند تصويب قوانين و مقررات در ايران را نشان مي‌ دهد. مقاله از دو بخش اصلي تشكيل شده است. بخش اول،‌ ضمن توضيح مفهوم ارزيابي تأثيرات بالقوه تنظيم‌ گري، آن را به مثابه ابزاري براي تعبيه ارزيابي پيشيني و پسيني سياست‌ ها در فرايند تنظيم ‌گري و سياستگذاري معرفي مي ‌كند. در بخش دوم، با مرور فرايندهاي جاري تصويب قوانين و مقررات در هيئت دولت و مجلس شوراي اسلامي،‌ اصلاحات لازم در آيين ‌نامه داخلي هيئت دولت و قانون آيين‌ نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي به تفصيل بيان مي شوند. محور اصلاحات مذكور، الزامي كردن پيوست ارزيابي تأثيرات به طرح‌ ها،‌ لوايح و پيش نويس لوايح و تصويب ‌نامه ‌ها، در نظر گرفتن نهادي براي بررسي شكلي رعايت تهيه آن و فصل ‌الخطاب دانستن گزارش بررسي شكلي براي آغاز رسيدگي به پيشنهاد يا عودت آن به پيشنهاد دهنده است. فرايند پيشنهادي براي ساير مراجع تصميم‌ گيري نيز كاربرد دارد. اين امر،‌ نه تنها به افزايش كيفيت قوانين و مقررات مي ‌افزايد بلكه از طريق ايجاد شفافيت،‌ از ميزان سوء استفاده از قوانين و مقررات نيز مي ‌كاهد.