اثر عامل‌هاي فرايند بر تهيه الاستومرهاي گرمانرم پلي‌يورتان با آميخته‌سازي واكنشي مذاب

فرضيه‌: الاستومرهاي گرمانرم پلي‌يورتان به‌طور كلي با يكي از روش‌هاي تك‌مرحله‌اي، پيش‌پليمري و نيمه‌پيش‌پليمري تهيه مي‌شوند. در تهيه پلي‌يورتان با اين روش‌ها، گرانروي با پيشرفت واكنش افزايش مي‌يابد و كنترل واكنش به‌سختي انجام مي‌شود. بنابراين روش اكستروژن واكنشي به‌دليل انجام واكنش در دماي زياد، اختلاط بهتر اجزا، كنترل راحت‌تر واكنش و نيز افزايش سرعت واكنش به‌دليل حذف مرحله طولاني پخت، در سال‌هاي اخير توجه‌هاي زيادي را به‌خود اختصاص داده است. هدف از اين پژوهش، مطالعه عامل‌هاي فرايند تهيه الاستومر پلي‌يورتان با استفاده از اكستروژن واكنشي است. روش‌ها: بدين منظور، پيش‌پليمر با پلي‌ال پلي‌استري (بر اساس آديپيك اسيد) و دي‌فنيل متان دي‌ايزوسيانات در راكتور شيشه‌اي تهيه شد. سپس، در سه دما و زمان اقامت مختلف با افزايش زنجيرافزاي بوتان دي‌ال در ميكرواكسترودر واكنش تا تشكيل پليمر ادامه يافت. سپس، براي تعيين دما و زمان اقامت بهينه از 9 نمونه به‌دست‌آمده آزمون‌هاي FTIR و گرانروي ذاتي گرفته شد.  يافته‌ها: نتايج نشان داد، 165 دماي درجه سلسيوس  و زمان اقامت 10min، شرايط بهينه براي تهيه الاستومر از راه اكستروژن واكنشي است. سپس با طراحي سه فرمول‌بندي، سه نمونه الاستومر گرمانرم با افزودن زنجيرافزاي بوتان دي‌ال به پيش‌پليمر در ميكرواكسترودر تهيه و خواص فيزيكي مكانيكي آن‌ها مطالعه شد. نتايج نشان داد، با استفاده از اين روش و شرايط فرايند به‌دست‌آمده، تهيه الاستومرهاي گرمانرم پلي‌يورتان با خواص مطلوب در زمان‌هاي كوتاه‌تر امكان‌پذير است.