بررسي و نقد ديدگاه طاهربن عاشور در مسئله مهدويت با تأكيد بر منابع اهل سنت

اصل «مهدويت» به عنوان يكي از آموزه‌‌هاي مهم اسلامي، همواره مورد پذيرش علماي اسلام بوده است؛ اما در دهه‌هاي اخير برخي از افراد به انكار اصل مهدويت پرداخته‌اند كه «طاهربن عاشور» از جمله آن‌هاست. اين نوشتار به بررسي و نقد ديدگاه ابن عاشور در مسئله مهدويت با تأكيد بر منابع اهل سنت پرداخته است؛ به اين صورت كه ابتدا با رويكرد تحليلي-انتقادي دلايل او را تحليل و سپس بر اساس منابع اهل سنت آن‌‌ها را نقد كرده است. ابن عاشور ابتدا مانند ساير منكران به «عدم ذكر احاديث مهدويت در صحيحين» تمسك مي‌‌كند؛ اما سپس با برداشت نادرست خود از قاعده «تقدم جرح بر تعديل»، به تضعيف راويان احاديث مهدويت مي‌‌پردازد. نتايج نقد دلايل او نشان مي‌‌دهد علماي اهل سنت احاديث صحيح را به احاديث مندرج در صحيحين منحصر نمي‌‌دانند. همچنين براساس موازين جرح و تعديل در علوم حديث اهل سنت، ابن عاشور در فهم و تطبيق قاعده «تقدم جرح بر تعديل» و جرح راويان دچار اشتباه شده است.