مقايسۀ وابستگي به فرهنگ بومي در دانشجويان زبان انگليسي و زبان‌آموزان مؤسسه

هدف از پژوهش حاضر، پاسخ به اين پرسش است كه آيا آموزش زبان انگليسي به‌عنوان يك زبان خارجي باعث مي‌شود زبان‌آموزان ارزش‌هاي فرهنگي بومي خود را از دست بدهند يا به آن‌ها كمك مي‌كند تا ارزش‌هاي فرهنگي خود را غني‌تر سازند. اين پژوهش تركيبي، در دو محيط متفاوت دانشگاه و مؤسسة زبان در شهر گرگان ايران انجام شد. براي اين منظور، پرسش‌نامة مقياس وابستگي به فرهنگ بومي به 50 دانشجوي زبان انگليسي و 50 زبان‌آموز مؤسسه داده شد. همچنين، يك مصاحبة نيمه‌ساختاريافته با 10 شركت‌كننده از هر گروه انجام شد. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از مرحله كمي و كيفي، به‌ترتيب با استفاده از آناليز واريانس چندمتغيره و آناليز موضوعي تحليل شد. يافته‌هاي مرحله كمي نشان‌دهندة تفاوت‌هاي معني‌داري بين دانشجويان و زبان‌آموزان مؤسسه از نظر وابستگي مذهبي، غربي و ايراني است. علاوه بر اين، در بخش كيفي شش موضوع از جمله تغييرات، تعريف فرهنگ، وابستگي ايراني، وابستگي مذهبي، وابستگي غربي و وابستگي هنري تعيين شد. اين پژوهش نشان مي‌دهد هر كسي كه با زبان انگليسي سروكار دارد، در معرض خطر از دست ‌دادن فرهنگ بومي خود است و به‌ويژه معلمان بايد نسبت به اين امر آگاهي بيشتري داشته باشند.