بررسي كارآيي اناركاران شهرستان خاش با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها و تحليل فراكارآيي

هدف تحقيق حاضر بررسي كارآيي اناركاران شهرستان خاش با استفاده از دو روش تحليل پوششي داده ها و تحليل فراكارآيي بود. اطلاعات مورد نياز از طريق تكميل پرسشنامه از اناركاران شهرستان خاش جمع‏ آوري شد. نتايج تحقيق نشان داد كه ميانگين سطح كارآيي فني در شهرستان خاش در مدل با فرض بازده ثابت نسبت به مقياس 0.46 و در مدل بازده متغير نسبت به مقياس 0.68 است و بين باغ‏هاي مورد بررسي، تفاوت آشكار در سطح كارآيي فني وجود دارد، كه مهم‌ترين علت آن ناكارآمدي در نحوه مديريت استفاده از نهاده‌هاست. دامنه سطوح كارآيي در رهيافت فراكارآيي نيز بين 0.08 تا 6.86 درصد به‏دست آمد، كه نشان‏دهنده تفاوت بسيار زياد بين باغ‏ هاي انار در نمونه مورد بررسي به ‏لحاظ ميزان مصرف نهاده‏ هاست. همچنين، نتايج رتبه‌بندي باغ‏ هاي انار با استفاده از رهيافت فراكارآيي با فرض نهاده‌گرا نشان داد كه رتبه باغ‏هاي ناكارآ مشابه تحليل پوششي داده هاست. از اين ‏رو، توصيه مي شود كه با مديريت صحيح و تخصيص بهينه نهاده‌هاي مورد استفاده در فرآيند توليد انار و حمايت ارگان ‏هاي مربوط، امكان افزايش و بهبودكارآيي توليدكنندگان انار فراهم آيد.