بررسي عملكرد فرايند الكترو-فنتون در حذف پني سيلين G از محلول‌هاي آبي

مقدمه: در سالهاي اخير نگراني درمورد حضور طيف وسيعي از مواد دارويي از جمله آنتي بوتيكها در محيط‌هاي آبي افزايش يافته است. به‌طور معمول اين مواد به دليل ناكارآمدي تكنولوژي‌هاي متداول تصفيه فاضلاب، از مسيرهاي مختلفي مانند رواناب كشاورزي، تخليه مستقيم از تصفيه خانه‌هاي فاضلاب شهري، مواد دفعي انسان، دفع مستقيم زائدات پزشكي، صنعت و غيره وارد محيط‌هاي آبي مي‌شوند. بنابراين در تحقيق حاضر كارايي حذف پني‌سيلين G، با استفاده از فرآيند الكتروفنتون، از محلول‌هاي آبي، مورد بررسي قرار گرفته است. روش بررسي: تحقيق حاضر در مقياس آزمايشگاهي در مخزن شيشه‌اي به حجم cc 400 با استفاده از الكترودهاي آهني صورت گرفت.دستگاه مجهز به تنظيم‌كننده ميزان جريان جهت تنظيم سريع متغير بود. برق ورودي به دستگاه، جريان متناوب شهري مي‌باشد. مخزن با آب سنتزي حاوي پني‌سيلين G در غلظت‌هاي mg/L20050 پر شد. درصد حذف آلاينده در پتانسيلV 26، شدت جريان 6/005/0آمپر، مدت‌زمان min 1200، pH 123 و فاصله بين الكترودها در محدوده cm 41 بررسي شد. يافته ها: بر اساس نتايج حاصله ميزان حذف پني‌سيلين G به پارامترهاي مختلف بهره‌برداري از جمله pH ، دانسيته‌جريان الكتريكي ، زمان واكنش ، غلظت آنتي‌بيوتيك و فاصله بين الكترود بستگي دارد. شرايط بهينه بهره‌برداري pH معادل 3، دانسيته جريان الكتريكي برابر A 6/0، زمان واكنش min 20، غلظت آنتي بيوتيك mg/L 50 و فاصله بين الكترود cm1 با ميزان غلظت پرواكسيدهيدروژن mmol 25 در فرايند الكتروفنتون حاصل شد. نتيجه‌گيري: براساس نتايج حاصل از اين تحقيق فرايند الكتروفنتون مي‌تواند به عنوان روشي نسبتاً مناسب در حذف پنيسيلين G از محيط‌هاي آبي مطرح گردد.