عنوان مقاله :
بررسي ميزان شيوع ژنهاي بتالاكتاماز blaIMP و blaVIM در سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا مقاوم به چندين دارو در مراكز درماني استان اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
The frequency of blaIMP and blaVIM carbapenemase genes in clinical Isolates of pseudomonas aeruginosa in Isfahan medical centers
پديد آورندگان :
رحيم زاده ترابي، لادن دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - دانشكده علوم زيستي - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان - گروه ميكروبيولوژي، اصفهان، ايران , دودي، منير دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - دانشكده علوم زيستي - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان - گروه ميكروبيولوژي، اصفهان، ايران , گلشني، زينب دانشگاه آزاد اسلامي واحد فلاورجان - دانشكده علوم زيستي - گروه ميكروبيولوژي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
بتالاكتاماز , سودوموناس آئروژينوزا , عفونت هاي بيمارستاني , مقاومت آنتي بيوتيكي , PCR
چكيده فارسي :
مقدمه
جداسازي ژن هاي blaIMP و blaVIM در سودوموناس آئروژينوزاهاي مولد ESBL و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي، اطلاعات مفيدي درباره اپيدميولوژي و فاكتورهاي خطر دخيل در اين عفونت ها را فراهم مي آورد. در اين مطالعه مقاومت آنتي بيوتيكي و فراواني بتالاكتامازهاي وسيع الطيف در سودوموناس آئروژينوزاي جدا شده از نمونه هاي باليني در ايزوله هاي جداسازي شده از عفونت هاي بيمارستاني در بيماران مراجعه كننده به مراكز درماني استان اصفهان انجام گرفت.
روش كار
در مطالعه مقطعي-توصيفي حاضر51 سويه ي سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از نمونه هاي مختلف باليني با استفاده از آزمون هاي بيو شيميايي در سال 1391 در مراكز درماني استان اصفهان تعيين هويت شدند. الگوي مقاومت آنتي ميكروبي به روش ديسك ديفيوژن (كربي -بائر ) تعيين شد. اين ايزوله ها با استفاده از روش هاي استاندارد آزمايشگاهي جداسازي شدند و به منظور ارزيابي الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي ايزوله ها، از روش انتشار ديسك استفاده گرديد و از نظر ژنوتيپي ژن هاي بتالاك تاماز blaIMP و blaVIM در سويه هاي فوق با روش PCRبررسي شد. داده ها با نرم افزار اكسل تجزيه و تحليل شد.
نتايج
بيشترين مقاومت نمونه هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا نسبت به آنتي بيوتيك هاي سيپروفلوكساسين 96/08، كاربني سيلين 92/16%، ايمي پنم 80%، آمپي سيلين 72/55 %و نيتروفورانتوئين 78/43 %ملاحظه شد. از طرف ديگر در بين عفونت هاي مورد بررسي بالاترين ميزان از عفونت ها مربوط به نمونه زخم در سودوموناس آئروژينوزا33/33 % بود . در بررسي ژنوتيپي با انجام آزمون تعداد 32 سويه (63%) از 51 نمونه مقاوم به دارو شامل ژن بتالاكتامازblaIMP و هيچ كدام از سويه ها داراي ژن blaVIM نبودند.
نتيجه گيري
نتايج نشان مي دهد كه اغلب نمونه ها مقاوم به دارو هستند و در ميان سويه هاي توليد كننده ESBL فراواني ژن هاي بتالاكتامازblaIMPبيشتر از ژن blaVIM يافت شد. لذا اندازه گيري سريع و بررسي دقيق مقاومت آنتي بيوتيكي امري ضروري مي باشد زيرا فراواني سويه هاي توليدكننده ژن بتالاكتاماز در سويه هاي بيمارستاني رو به افزايش است.
چكيده لاتين :
Introduction:This study aimed to investigate the discovery of antibiotic resistance in isolates of Pseudomonas aeruginosa and antibiotic susceptibility patterns and also, identify the gene encoding beta-lactamase in the isolated strains, isolated from nosocomial infections in patients admitted to the hospitals of Isfahan province.
Methods:In this cross-sectional study, 51 isolates of Pseudomonas aeruginosa were collected from patients in various hospitals and clinical laboratories in North, South and Central Isfahan. Then, antibiotic susceptibility of isolates was determined, using standard methods and disk diffusion method. The carbapenemase genes of blaVIM and blaIMP were detected by PCR test.
Results: Clinical isolates of Pseudomonas aeruginosa were most resistant to ciprofloxacin (96/08 %), carbenicillin (92/16%), imipenem (80 %), ampicillin (72/55%) and nitrofurantoin (78/43%), respectively. On the other hand, among the highest rates of infection by Pseudomonas aeruginosa were wounds, by the rate of %33/33 . Of 51 cases with drug resistance, 32 strains (63%) had beta-lactamase-producing blaIMP gene , while none of the gene were blaVIM.
Conclusion: The results of this study showed that resistance to antibiotics among strains of Pseudomonas aeruginosa isolated from patients, were prevalent. Therefore, fast and precise evaluation of antibiotic resistance is necessary, because the strains producing beta-lactamase, among hospital strains are on the rise.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد