بررسي ارتباط بين افسردگي و اضطراب با كفايت دياليز در بيماران همودياليزي

مقدمه و هدف: بيماري‌هاي مزمن و ناتوان‌كننده پيامدهاي روان‌پزشكي متعددي دارند. بيماري‌هاي سيستم كليوي و به دنبال آن دياليز و پيوند كليه، به‌شدت بر سلامت جسماني و رواني افراد اثر مي‌گذارد. اين مطالعه با هدف كلي تعيين ارتباط كفايت دياليز با افسردگي و اضطراب در بيماران همودياليزي در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1394 انجام شد.روش كار: مطالعه حاضر از نوع مقطعي است كه روي 185 بيمار مبتلابه نارسايي مزمن كليوي تحت همودياليز انجام شد. داده‌ها با استفاده پرسش‌نامه‌اي جمع‌آوري شد كه سه بخش مربوط به اطلاعات جمعيت شناختي، متغيرهاي بيماري و مقياس اضطراب و افسردگي بيمارستاني (HADS: Hospital Anxiety and Depression Scale) دارد. يافته‌ها: از بين 185 شركت‌كننده، 101 نفر مرد (54/6 درصد) با ميانگين سني 1±55 سال و 84 نفر زن (45/4 درصد) با ميانگين سني 0/85±59/8 سال بودند. حدود 49/5 درصد از افراد 1/2 kt/v (كفايت دياليز) و 55 درصد، 0/65 URR (نسبت كاهش اوره) داشتند. بين احساس خوب‌بودن، اضطراب و افسردگي با كفايت دياليز ارتباط آماري معناداري مشاهده شد (0/001 P).نتيجه‌گيري: با آگاهي از عوامل مرتبط با كفايت دياليز و ارتقاي آن مي‌توان رضايت بيماران همودياليزي را از كيفيت دياليز انجام‌شده افزايش داد و به‌دنبال آن موجب ارتقاي كيفيت زندگي آنان شد.