تدوين مدل يكپارچه حكمراني و مديريت شهري تهران (با نگاهي بر مدل‌هاي مديريت شهري كلانشهرهاي جهان)

اداره امور شهر تهران بطور اثربخش و كارآمد همواره از جمله مهم‌ترين دغدغه‌هاي مديران دولتي كشور بوده است. تجربه اجرايي در شهر تهران نشان مي‌دهد كه در اين كلانشهر با اين امر مواجه هستيم كه سيستم حكمراني و مديريت شهري تهران داراي گسست از يكديگر مي‌باشد. بعبارتي فرمانداري تهران به عنوان دستگاه حاكميتي و شهرداري تهران به عنوان دستگاه اجرايي امور شهر تهران در برخي موارد دچار موازي كاري و يا حتي در مواردي گرفتار تضاد وظايف شده‌اند. در راستاي پاسخگويي بدين مشكل، هدف اين مقاله بر آن است تا با مطالعه و الگوبرداري از مدل‌هاي مديريت شهري در كلانشهرهاي منتخب جهان و همچنين تشكيل پنل خبرگان بتوانيم مدلي را جهت يكپارچه‌سازي حكمراني و اداره امور شهر تهران تدوين نماييم. اين تحقيق از نوع توصيفي، تطبيقي و اكتشافي مي‌باشد. در اين پژوهش از روش تركيبي استفاده گرديده است. بدين ترتيب كه در گام ابتدايي جهت شناخت الگوهاي مديريت شهري كلانشهرهاي منتخب از روش كتابخانه‌اي استفاده شده است و در گام دوم با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسشنامه، يافته‌هاي تحقيق تجزيه و تحليل گرديده است. همچنين با توجه به يافته‌هاي حاصي از مطالعات تطبيقي و در نظرگرفتن ابعاد مديريت شهري تهران، به تدوين مدل يكپارچه حكمراني و مديريت شهري تهران پرداخته‌ايم. جامعه آماري اين تحقيق خبرگان مديريت شهري تهران مي‌باشند كه بدين منظور نمونه‌اي به حجم 30 نفر از اين افراد انتخاب گرديده است. داده‌هاي اين تحقيق نيز به كمك نرم افزارهاي تخصصي (TOPSIS، AHP و ...) تحليل شده است. نتيجه اين تحقيق تدوين مدلي است كه طي آن با محوريت فرمانداري تهران و مشاركت ساير نهادهاي درگير در اداره امور شهري (از طريق اختصاص جايگاه مشاركت در تصميم‌گيري به اين نهادها) مديريت شهري تهران بصورت يكپارچه درآيد.