كليدواژه :
ديابت نوع دو , ماكروآلبومينوري , ميكروآلبومينوري , نفروپاتي ديابتي
چكيده فارسي :
مقدمه
نفروپاتي ديابتي يك عامل موثر بروز نارسايي كليه است. مراحل پيشرفت نفروپاتي با شروع از ميكروآلبومينوري و بعد ماكروآلبومينوري مشخص مي گردد.هدف از انجام اين مطالعه بررسي فراواني نفروپاتي ديابتي و شايعترين علل مساعد كننده آن در بيماران ديابتي نوع دو در شهرستان مشهد است.
روش كار
در يك مطالعه توصيفي مقطعي 1980 بيمار ديابتي نوع دو در بيمارستان قائم مشهد از سال 1390-1392 مورد بررسي قرار گرفتند.جهت كليه بيماران پرسشنامه اي شامل سن.جنس.وزن.طول مدت ابتلا به ديابت پر شد.بررسي آزمايشگاهي شامل سطح سرمي ازت اوره خون.كراتينين.پروفايل ليپيد.قند خون ناشتا واسيد اوريك و هموگلوبين گليكوزيله ونيزيك نمونه ادرار براي بررسي سطح آلبومين راندوم به كراتينين به عمل آمد. در صورت وجود آلبومينوري نمونه با فاصله زماني مجددا تكرار شد.فشارخون و شاخص توده بدني هم تعيين شد.وجود يا عدم وجود رتينوپاتي در بيماران بر اساس معاينه چشم توسط چشم پزشك و وجود يا عدم وجود درگيري قلبي عروقي شناخته شده بر اساس نوار قلب و تست ورزش در موارد لازم صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون هاي تي دانشجويي،آنوا، كاي اسكوئر و من ويتيني تجزيه و تحليل گرديد.
نتايج
از 1980 بيمار43/5% مرد و 65/5% زن بودند.82/3% نرموآلبومينوري17% ميكروآلبومينوري 0/7%ماكروآلبومينوري داشتند.بين سن . طول مدت ابتلا به ديابت. هموگلوبين گليكوزيله و وجود رتينوپاتي با نفروپاتي ديابتي ارتباط معنادار مستقل وجود داشت.
نتيجه گيري
شيوع كلي نفروپاتي ديابتي 17/7% تعيين شد.فاكتورهاي خطر نفروپاتي ديابتي در اين مطالعه عبارت بودند از: سن -طول مدت ابتلا به ديابت- هموگلوبين گليكوزيله و وجود رتينوپاتي ديابتي
چكيده لاتين :
Introduction: Diabetic nephropathy (DN) is the most leading cause of end stage renal disease .Clinically, DN is classified into 2 stages: microalbuminuria (MA) and macroalbuminuria. The aim of this study was to determine the prevalence and risk factors of DN among patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM) in mashhad.
Methods: A cross-sectional study evaluating 1980, T2DM patients as performed. For all patients a questionnaire, including age, sex, weight, and duration of diabetes were filled. Laboratory tests, including blood urea nitrogen, creatinine, lipid profile, fasting blood sugar, uric acid and glycosylated hemoglobin and a random urine albumin-to-creatinine levels were obtained and if albuminuria was positive the test was repeated. Body mass index and blood pressure was measured. The presence or absence of retinopathy in patients were based on an eye examination by an ophthalmologist. The presence or absence of known cardiovascular involvement was based on electrocardiogram and exercise test if necessary.
Results: Of 1980 patients, 43.5% were male and 56.5% female. 82.3% had normoalbuminuria, 17% microalbuminuria and 0.7% macroalbuminuria. A significant non dependent association was found between age, duration of diabetes, glycosylated hemoglobin and renal involvement at different stages. In addition, the prevalence of diabetic retinopathy was significantly higher in the group with diabetic nephropathy.
Conclusion: The prevalence of diabetic nephropathy was 17.7%. In our study risk factors for diabetic nephropathy were age, duration of diabetes, glycosylated hemoglobin and diabetic retinopathy.
