عوامل خطر عفونت بيمارستاني در بيماران سوختگي بستري شده در بيمارستان توحيد سنندج

Risk factors for nosocomial infections among burn patients hospitalized in Tohid hospital, Sanandaj, Kurdistan Iran

مقدمه آسيب هاي سوختگي يكي از مشكلات درماني در كشورهاي در حال توسعه است. علي رغم همه پيشرفت ها در زمينه كنترل و درمان زخم هاي سوختگي، عامل اصلي مرگ و مير در بيماران دچار سوختگي عفونت هاي بيمارستاني مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل خطر عفونت بيمارستاني در بيماران دچار سوختگي انجام شده است. روش كار اين مطالعه مورد- شاهدي در بخش سوختگي بيمارستان توحيد سنندج در سال 1391 اجراشد. موردها شامل بيماراني بود كه بعد از بستري شدن به علت سوختگي در بيمارستان دچار عفونت شدند و بيماراني كه دچار عفونت نشدند به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. اطلاعات مورد نياز از روي پرونده بيماران در بخش مدارك پزشكي استخراج و در چك ليست ثبت گرديد. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار SPSS به وسيله آزمون‌هاي كاي دو و دقيق فيشرتجزيه وتحليل شد. در آناليز چندگانه از رگرسيون لجستيك استفاده شد. نتايج از تعداد 155 بيماردچار سوختگي در اين مطالعه 62 نفر(40% ) مرد و 93 نفر (60 % ) زن بودند. ميانگين سني بيماران در اين مطالعه 17 ± 25/9 سال و گروه سني زير 20 سال با 43/9 % بيشترين فراواني را داشتند. مجموع 38 بيمار (24/6 %) عفونت بيمارستاني داشتند. كشت هاي مثبت باكتري شامل عفونت زخم 26 (16/8 %)، عفونت ادرار 10 (5/6 %) و عفونت خوني 2 (1/3 %) بود. متوسط سطح سوختگي در اين مطالعه 27/7 ± 35/5 % بود .آب جوش بيشترين علت سوختگي در بيماران بود. نتيجه كشت مثبت باكتري در نمونه هاي زخم سوختگي 16/8 % ، نمونه ادرار6/5 % و نمونه خون 1/3 % بود. شايع ترين ارگانيزم ايجاد كننده عفونت هاي بيمارستاني، پسودوموناس آئروجينوزا بود. بين محل سوختگي، درصد سوختگي، مدت بستري و وجود بيماري زمينه اي با ابتلا به عفونت بيمارستاني رابطه وجود داشت. در آناليز چندگانه رگرسيون لجستيك سن بالاتر، مدت بستري بيش از پنج روز و درصد سوختگي بيش از 20 % با ابتلا به عفونت بيمارستاني رابطه داشت. نتيجه گيري درصد بيشتر سوختگي و محل سوختگي بيماران و مدت بستري بيشتر با ابتلا به عفونت بيمارستاني رابطه داشت و لازم است هنگام درمان به اين موارد توجه شود.

Introduction: Burn injuries are one of the health problems in developing countries. Despite of all the achieved advances in control and treatment of burn wounds, infection is the main cause of mortality among burn patients. This study aimed to determine risk factors for nosocomial infection in burn patients. Methods: This case - control study conducted in burn unit in Tohid hospital, Sanandaj, Kurdistan Iran at 2012. Cases were hospitalized infected burn patients and controls were hospitalized non-infected patients. Information was derived from the patients' medical charts, then data were registered in checklist. Data were analyzed using SPSS version 20. Chi square and Fisher exact test and logistic regression were used. Results: Of 155 patients with burns, 62 patients (40%) were male and 93 (60%) female. Mean age ± SD were 25.9 ± 17 years. Age group under 20 years old had the highest frequency (43.9%). A total of 38 patients (24.6 %) had nosocomial infections. Culture-positive bacteria in various samples, including wounds, 26 (16.8%), urine samples 10 (5.6%) and blood samples, 2 (1.3%). Mean ± SD of burn percent was 35.5 ± 27.7%. Boiling water is the most common cause of burn. The most common organisms causing infections, were Pseudomonas aeroginosa. Burn area, burn percent, duration of hospitalization and underling diseases had association with acquisition of the infection. In logistic regression, burn percent and duration of hospitalization and age group were associated with infection. Conclusion: Burn area and burn percent and the hospital stay was associated with infection and considering these factors in the treatment of burn patients is recommended.