واكاوي آثار مكتوب ميرزا ابوالقاسم اردوبادي(1274 – 1333 ق) فقيه و قرآن پژوه: پيشنهادهاي پژوهش محور

Vahedi Neishabouri and the Narratives about the Virtues of Ahlul-Bayt: in Tafsir Al-Basit

ميرزا ابوالقاسم اردوبادي از عالمان جامع الأطراف در نيمۀ اوّل قرن چهاردهم است كه در اردوباد زاده شد و در تبريز و نجف دانش آموخت. از او در زمينه‌هايي مانند قرآن پژوهي، كلام، فقه و اصول نزديك به پنجاه كتاب و رسالۀ مفيد برجاي مانده كه بيشتر اين آثار، چاپ و منتشر نشده­اند. از كتاب‌هاي مفصّلي مانند «سبيل الرّشاد» در فقه استدلالي تا رساله‌هاي مختصر در فقه و نيز كتاب‌هاي متنوعي در حريم دفاع از دين مانند شهاب مبين و الشهب الثاقبة، در ميان اين آثار ديده مي‌شود. اين تحقيق از نوع توصيفي بوده و به روش كتابخانه ­اي انجام شده است.بر اساس اين تحقيق 62 درصد از آثار ايشان به زبان عربي، 35 درصد به فارسي و 3 درصد به زبان تركي است. از نظر موضوع، فقه با 41 درصد بيشترين فراواني و موضوعات قرآن، منطق و متفرّقه با فراواني‌هاي كمتر از 10درصد، كمترين عناوين را به خود اختصاص داده‌اند. به لحاظ حجم تنها دو عنوان از آثار اردوبادي به دوره‌هاي مفصّل (بيش از يك جلد) اختصاص مي‌يابد و آثار مختصر (كمتر از 50 برگ)، 49 درصد و متوسّط (يك مجلّد) 46 درصد است.

the present article deals with the verses that Ali ibn Ahmad Vahedi Neishabouri Shafe’ee, the Quran interpreter of fifth century (b.468 A.H.), in Tafsir Al-Basit believed have been sent down regarding the virtues of Ahul-Bayt. The verses here are divided into two groups: first, the verses that have specifically been sent down regarding Ahlul-Bayt like the verses Mubahilah, Najva, It’am, and Siqayat al-Haj. The second, the verses that Vahedi believed have been sent down regarding Ahlul-Bayt and others like Tathir verse, and Villayat verse. Against some sunni authors, Vahedi asserted the high position of Ahlul-Bayt of holy Prophet in Quran. The authors of the present study compared and contrasted Vahedi opinions with several sunni and Shia scholars in this regard.