پاسخ مورفولوژيكي و فيتوشيميايي سير خوراكي (Allium sativum) به تغذيه گوگرد، اسيد هيوميك و ورمي‌واش

با توجه به نقش ماده آلي خاك در افزايش باكتري هاي اكسيدكننده گوگرد، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل شامل دو عامل گوگرد (S0، S1 و S2) و اصلاح كننده هاي آلي (شاهد C، اسيد هيوميك H و ورمي واش V) اجرا شد. براساس نتايج اين آزمايش بيشترين عملكرد كل بوته سير در تيمار S1V ديده شد هرچند اختلاف معني داري با دو تيمار S1C و S2C نداشت. بيشترين وزن تك سير در تيمار S1C حاصل شد كه بطور معني داري از تمامي تيمارهاي ديگر بيشتر بود. حداكثر طول سير در تيمار S2C مشاهده شد كه اختلاف معني‌داري با S1V و S1C نداشت. بيشترين نرخ فتوسنتز (A) در تيمار S1C مشاهده شد كه بطور معني داري از تمامي تيمارهاي مورد بررسي بيشتر بود. بيشترين ميزان گوگرد در قسمت خوراكي سير در تيمار S1H ديده شد كه نسبت به شاهد و تمامي تيمارهاي ديگر اختلاف معني داري داشت. بيشترين ميزان ظرفيت آنتي اكسيداني بخش خوراكي سير در تيمار S2C مشاهده شد. محتواي فنلي تنها در سه تيمار S0V، S1V و S1C بطور معني داري كمتر از شاهد بودند ولي بقيه تيمارها از نظر فنل كل با شاهد تفاوتي نداشتند. غلظت كافئيك اسيد از 11.36 تا 20.46 ميلي‌گرم در كيلوگرم نوسان داشت كه از بين اصلاح‌كننده‌هاي آلي تيمار شاهد و ورمي‌واش بدون اختلاف معني دار با هم داراي بيشترين مقدار كافئيك اسيد بودند.