نقش سطح و عملكرد ليپوپروتئين با چگالي بالا (HDL) در بيماري‌هاي قلبي- عروقي

ليپوپروتئين با چگالي بالا (HDL)، مجموعه اي از ذرات با ساختار ناهمگن است كه به ‌واسطه تركيبات متنوع شامل بار سطحي، اندازه، تركيبات ليپيدي و پروتئين داراي عملكردهاي متفاوتي هستند. چندين مطالعه اپيدميولوژيك آينده‌نگر نشان داده‌اند كه رابطه معكوس واضحي بين غلظت HDL سرم و خطر ابتلا به بيماري عروق كرونري قلب وجود دارد؛ علي‌رغم اين رابطه، شواهد باليني، مفيدبودن تنها سطح بالاتر HDL-C در پيش‌بيني خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي را به چالش كشيده‌اند و اثبات كرده‌اند كه ساختار HDL تغيير كرده و عملكرد خود را از دست مي‌دهد؛ بنابراين تحقيقات گسترده براي شناسايي عوامل و نشانگرهاي زيستي جديد براي بهبود عملكرد HDL و كاهش خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي مورد نياز است. با توجه به اينكه مهمترين عملكرد HDL ، انتقال كلسترول اضافي از بافت‌هاي محيطي و سلول‌هاي ماكروفاژ از طريق گيرنده‌اي به نام ABCA1 و هدايت آن به سمت كبد است، نقش مهمي در محافظت از تشكيل پلاك آترواسكلروز ايفا مي‌كند. اين مولكول مي‌تواند اثر حافظتي قدرتمندي در برابر آسيب‌هاي اكسيداتيو ناشي از راديكال‌هاي آزاد با مهار متناوب توليد ليپيدهاي اكسيد شده پيش‌التهابي در لايه انتيماي شريان‌ها فراهم كند. ارتباط معكوس بين توانايي efflux كلسترول و شيوع بيماري قلبي-عروقي وجود دارد. توانايي خروج كلسترول از ماكروفاژها توسط HDL ، يك معيار كليدي براي تعيين عملكرد HDL به شمار مي‌رود و رابطه معكوس قوي‌اي با ضخامت انتيما- مديا كاروتيد و تنگي شريان كروناري در آنژيوگرافي مستقل از سطح HDL دارد.

High-density lipoprotein (HDL) is a set of particles with heterogeneous structures that have different functions due to various compounds including surface charge, size, lipid, and protein compounds. Several prospective epidemiological studies have demonstrated that there is a clear inverse relationship between serum HDL concentration and risk of coronary heart disease, despite this relationship, clinical evidence has only challenged the usefulness of higher levels of HDL-C in predicting the risk of cardiovascular diseases (CVD) and have proven that the structure of HDL is altered and loosed function. Therefore, extensive research is needed to identify new agents and biomarkers to improve HDL function and reduce the risk of cardiovascular disease. Given that the most important function of HDL is to transfer excess cholesterol from peripheral tissues and macrophage cells through a receptor called ABCA1 and direct it to the liver, plays an important role in protecting the formation of atherosclerotic plaque. This molecule can provide a strong protective effect against oxidative damage caused by free radicals with intermittent inhibition of the production of pro-inflammatory oxidized lipids in the intima layer of arteries. There is an inverse relationship between the ability to efflux cholesterol and the prevalence of CVD. The ability to remove cholesterol from macrophages by HDL, it is a crucial criterion for determining HDL performance, and it has a strong inverse relationship with carotid intima-media thickness and coronary artery stenosis in angiography independent of HDL level.