بررسي تأثير تمرين‌هاي جسمي- ذهني بر افسردگي بعد از زايمان زودرس: يك كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: زايمان زودرس و پيامدهاي آن شامل نارسي نوزاد و بستري‌شدن در بخش NICU، با صدمات روحي- رواني به مادر و خانواده همراه است كه با انجام مداخلات كم‌هزينه و عملي براي كاهش صدمات روحي- رواني مي‌توان نقش مهمي در ارتقاي سلامت مادران داشت. بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير تمرين‌هاي جسمي- ذهني بر افسردگي بعد از زايمان زودرس انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 100 زن با زايمان زودرس در هفته 28-36، در بيمارستان‌هاي دولتي شهر مشهد در سال 1398 انجام شد. نمونه‌گيري به روش بلوك‌بندي تصادفي انجام و افراد مورد مطالعه به روش در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه كنترل (50 نفر) و مداخله (50 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله تمرين‌هاي ورزشي كششي را به همراه مراقبه توسط پژوهشگر در روز سوم بعد از زايمان، با تواتر دو جلسه در هفته تا 8 جلسه، انجام دادند و گروه كنترل مراقبت‌هاي معمول را دريافت كردند. پرسشنامه افسردگي Beck براي هر دو گروه در 24 ساعت اول بعد از زايمان و در انتهاي مطالعه تكميل شد. تحليل آماري داده‌ها با آزمون‌هاي آماري تي‌مستقل، من‌ويتني و ويلكاكسون انجام گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمرات افسردگي در گروه مداخله و كنترل در انتهاي پژوهش تفاوت آماري معنادار داشت (0/001≥P). ميانگين نمره افسردگي در گروه مداخله در ابتدا و انتهاي پژوهش معنادار بود (0/001>P). نتيجه‌گيري: برنامه ورزشي كششي با تمركز روي جسم متعاقب زايمان مي‌تواند ميزان افسردگي در مادران با زايمان زودرس را كاهش دهد.

Background and Aim: Preterm delivery, and the consequences are include premature newborn, hospitalization in the NICU ward, psychological damage to mother and heart family performing low-cost, practical interventions can play an important role in promoting maternal health by to reduce psychological trauma. Therefore, the present study was performed to determine the impact of physical-mental exercises on depression after preterm delivery. Materials and Methods: In this clinical trial, 100 women with preterm delivery 28-36 weeks, it was performed in public hospitals in Mashhad in 2019. Sampling was performed by random blocking method and the subjects were selected by available method and were divided into two control groups (n=50) and intervention (n=50). The intervention group performed stretching exercises as well as meditation by the researcher on the third day after delivery with a frequency of two sessions per week for up to 8 sessions, and the control group received the usual care. Beck's depression questionnaire was completed for both groups in the first 24 hours after delivery and at the end of the study. Statistical analysis of the data was performed by independent t-test, Mann-Whitney and Wilkaxon. Results: The mean score of depression in the intervention and control groups at the end of the study was statistically significant (p≥0.001). The mean score of depression in the intervention group was significant at the beginning and the end of the study (P<0.001). Conclusion: Stretching exercises with a focus on the body after delivery can reduce the rate of depression in mothers with preterm delivery.