بررسي اثربخشي الگوي مشاوره اي پيشگيري از طلاق بر رضايت زناشويي در ازدواج هاي زود هنگام

The effectiveness of divorce prevention counseling model on marital satisfaction in early marriages

مقدمه: با توجه به اينكه عدم آگاهي نسبت به ازدواج و نداشتن اطلاعات كافي منجر به جدايي زوجين مي گردد؛ بنابراين هدف از تحقيق حاضر بررسي اثربخشي الگوي مشاوره اي پيشگيري از طلاق بر رضايت زناشويي در ازدواج هاي زود هنگام بود. روش كار: روش تحقيق نيمه تجربي و طرح تحقيق پيش آزمون، پس آزمون با گروه هاي كنترل و تجربي بود. جامعه آماري پژوهش را متقاضيان طلاق مراجعه كننده به دادگستري مشهد تشكيل دادند. روش نمونه گيري هدفمند و در دسترس با توجه به معيارهاي ورود و خروج از جمله سن زير 18 سال بود. نمونه آماري تحقيق 30 نفر بودند كه به صورت تصادفي ساده به دو گروه 15 نفري تجربي و كنترل تقسيم شدند. ابزارهاي تحقيق را پرسشنامه رضايت زناشويي و پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعيت شناختي تشكيل دادند. جهت تجزيه تحليل داده ها در بخش امار توصيفي از ميانگين و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطي از تحليل كواريانس استفاده شد. سطخ معني داري 05/0 در نظر گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. نتايج: يافته هاي تحقيق نشان داد كه تأثير پيش آزمون بر پس آزمون معنادار است (05/0≥p، 75/92=F) همچنين، پس از حذف اثرات پيش آزمون، تفاوت هاي ناشي از عضويت گروهي نيز معنادار است (05/0≥p، 83/60=F). با توجه به اينكه ميزان تأثير عمل آزمايشي 62/0 مي باشد بين گروه كنترل و آزمايشي تغيير معني داري وجود دارد. نتيجه گيري: بهره مندي زوجين از «مشاوره قبل از ازدواج» و «مشاوره قبل از طلاق» مي تواند نقش مهمي در موفقيت ازدواج داشته باشد. بعبارتي الگوي مشاوره اي قبل از طلاق مي تواند رضايت زناشويي زوجين را افزايش دهد.

Introduction: Given that lack of awareness about marriage and lack of sufficient information leads to the separation of couples, so the purpose of the present study was to evaluate the effectiveness of the counseling pattern of divorce prevention on marital satisfaction in early marriages. Methods: The research method was semi-experimental and pre-test, post-test design with control and experimental groups. The statistical population of the study consisted of divorce applicants referring to the Mashhad judiciary.The sampling method was targeted and available according to the entry and exit criteria, including under 18 years of age.The statistical sample was 30 people who were randomly divided into 15 experimental and control groups.The research instruments consisted of a marital satisfaction questionnaire and a researcher-made questionnaire of demographic information.In order to analyze the data in the descriptive statistics section, the mean and standard deviation were used and in the inferential statistics section, analysis of covariance was used. The significance level was considered to be 0.05. Version 24 SPSS software was used to analyze the data. Results: The research findings showed that the effect of pre-test on post-test is significant (F=92.75, P≥0.05) Also, after eliminating the effects of pre-test, the differences due to group membership are significant (F=60.83, P≥0.05) considering that the effect of experimental action is 0.62. There is a significant change in the control and experimental group. Conclusion: The couple's enjoyment of premarital counseling and pre-divorce counseling can play an important role in the success of a marriage.In other words, pre-divorce counseling can increase a couple's marital satisfaction.