ملاحظات كيفري در خصوص اجراي كرايونيك

انسان به دليل رغبت ذاتي به حيات جاودانه تمام تلاش خود را جهت استمرار حيات به كار مي‌گيرد كه از جمله آن روش كرايونيك براي بيماران صعب‌العلاج است. در اين روش دانشمندان با انجماد بدن بيمار، وي را به خوابي عميق فرو مي‌برند، به اين اميد كه پس از كشف طرق درمان قطعي وي در آينده، او را دوباره به زندگي بازگردانند. اين امر ملاحظات بسياري را در زمينه حقوق كيفري ايجاد مي‌كند. منشأ اين مشكلات ترديد در حيات و يا فوت فرد كرايونيك‌ شده است. نگارنده پس از بررسي جوانب مختلف موضوع به اين نتيجه رسيده است كه اولاً اجراي كرايونيك به معناي سلب حيات از بيمار و مآلاً صدق عنوان قتل نبوده و از اين حيث مسؤوليتي متوجه مجريان و مؤسسه مجري نيست، حتي نمي‌تواند مصداق ايراد ضرب و جرح به شمار آيد؛ ثانياً قطع ارادي سرمازيستي به دليل عسرت مالي بيمار نيز با اخذ برائت (موضوع ماده 365 قانون تعزيرات) در قرارداد اوليه مانع از ضمان مجري خواهد بود.

Eternity is a human basic instinct so he does his best for it. Cryonics is a hypnotically way for life extension via cooling patient body with purpose of recovering and curing in future. This method raised various criminal problems which have roots in patient status of life or death. The author firstly believes that doing cryonic does not amount to death, murder or inflicting bodily harm; so perpetrators and related institutes have no responsibility. Secondly if cryonic institute decide to discontinue the life extension methods due to financial destitution, no prosecution would be stated due to Article 365 Islamic Criminal Law provided that the institute acquited in its first contract with patient.