تعيين نياز آبي محصولات ذرت علوفه اي و چغندرقند با استفاده از سنجش از دور (مطالعه موردي دشت قزوين)

Estimating water requirement of forage maize and sugar beet using remote sensing (case study: Qazvin plain)

ب در اين تحقيق، منحني‌هاي ضرايب گياهي براي دو گياه ذرت علوفه‌اي و چغندرقند با استفاده از دو روش مبتني بر سنجش از دور شامل نسبت 〖"ET" 〗_"P" به 〖"ET" 〗_"0" (روش نسبت‌ها) و شاخص‌هاي گياهي حاصل از تصاوير ماهواره‌اي سنجنده هاي ماديس و لندست 8 (OLI) و لندست 7 (ETM+) استخراج گرديد. در روش نسبت‌ها، ضرايب گياهي پايه ("K" _"cb" ) و تك جزئي ("K" _"c" ) به ترتيب مستقيماً از نسبت تعرق پتانسيل ("T" _"P" ) (مدل SWAP) و 〖"ET" 〗_"P" (مدل SWAP و معادله پرستلي-تيلور) به 〖"ET" 〗_"0" به دست آمد. منحني ضرايب گياهي حاصل از روش‌هاي فوق با استفاده از منحني‌هاي شاخص سطح برگ كه در سال زراعي 2012 با عمليات ميداني برداشت شده بود مورد ارزيابي قرار گرفتند. "K" _"cb" حاصل از روش شاخص‌هاي گياهي انطباق مناسبي با روند واقعي رشد گياه داشت ولي اين روش در برآورد منحني "K" _"c" محدود به مقادير ارائه شده در فائو 56 بود كه روش پرستلي-تيلور با محاسبه مستقيم "K" _"c" از روش نسبت‌ها و استفاده از باند حرارتي ماهواره‌هاي لندست روند منطبق‌تري با واقعيت براي "K" _"c" نشان داد. به طور كلي با تدقيق منحني ضريب گياهي، برنامه‌ريزي آبياري در طي دوره رشد گياه با دقت بالاتري انجام مي‌گيرد.

In this study, Kc curves of early- and late-planted fodder maize and sugar beet were obtained based on two main satellite-based methods: (1) ratio approach (2) vegetation indices (VIs) approach. In the ratio approach, basal crop coefficient (Kcb) and single crop coefficient (Kc) was directly calculated from the ratio of potential transpiration (Tp) to ET0 (using SWAP) and ETp to ET0 (using SWAP and the Priestly-Taylor equation), respectively. The VI approach makes use of Landsat 7 (ETM+) and 8 (OLI) and also MODIS imagery in order to extract soil adjusted vegetation index (SAVI). The Kcb curves were evaluated against field measured leaf area index (LAI) in 2012 growing season. After each Kc curve was modeled, net irrigation requirement (NIR) was calculated on daily and season basis. Results showed that the SWAP approach was weak in estimating the Kcb and Kc curves especially at late-season stage. The VI approach could properly detect changes in vegetation cover during an entire growing season. But, when it came to Kc curve modelling, the VI approach was limited to the values given in FAO 56. However, the Priestly-Taylor approach compensated for the aforesaid limitation; therefore, yielded more sensible trends in Kc curves. Therefore satellite-based approaches derived from more realistic Kc curves during the entire growing season. Overall, making use of the satellite-based approaches could improve water management on regional scales.