پديد آورندگان :
رجبي، علي دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، اردبيل , سياه كوهيان، معرفت دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، اردبيل , اكبر نژاد، علي دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران
كليدواژه :
ديابت نوع 2 , ورزش هوازي , زعفران , TNF-a , IL-6
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف تحقيق حاضر مقايسه تأثير يك برنامه تمرين درماني و مصرف خوراكي زعفران بر مقادير IL-6، TNF-a و كنترل گلايسميك در زنان چاق ديابتي نوع 2 بود.
روش كار: روش تحقيق حاضر از نوع شبه تجربي، با طرح اندازهگيري مكرر بود. 48 زن چاق ديابتي نوع 2 به‌صورت تصادفي به چهار گروه مساوي (زعفران+تمرين، تمرين+دارونما، زعفران، دارونما) تقسيم شدند. گروه زعفران+تمرين و تمرين+دارونما به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته، تمرين هوازي با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه) انجام دادند. دوز روزانه 400 ميليگرم پودر سرگل زعفران (يك‌بار در روز) به مدت دو ماه استفاده شد. دارونما، محتوي 400 ميليگرم آرد گندم بود. در ادامه متغيرهاي IL-6 و TNF-a، گلوكز خون و HbA1c موردبررسي قرار گرفتند. از آزمون شاپيرو-ويلك، تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني و تحليل واريانس يك‌راهه با تست تعقيبي LSD استفاده شد.
يافته ها: در مرحله پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون در گروههاي مداخله متغير IL-6 و TNF-a، گلوكز خون و HbA1c كاهش معنيدار و نيز در مرحله پس‌آزمون بين گروه، زعفران+تمرين با تمرين+دارونما، زعفران+تمرين با زعفران، زعفران+تمرين با دارونما، زعفران با گروه دارونما اختلاف معنيدار بود (05/0p<). همچنين در متغير وزن و BMI، بين گروه زعفران+تمرين با دارونما، تمرين+دارونما با دارونما و زعفران با گروه دارونما اختلاف معنيدار بود (05/0p<).
نتيجه گيري: مي‌توان احتمال داد انجام فعاليت هوازي و مصرف زعفران يك اثر محافظتي در مقابل ازدياد شاخصهاي (گلوكز خون و HbA1c) اعمال ميكند. احتمال دارد كاهش گلوكز خون، IL-6 و TNF-a در گروههاي دريافت‌كننده زعفران به علت وجود متابوليتهاي زعفران مصرفي خصوصاً فلاوونوئيدهاي (كروستين و كروسين) و افزايش سيستم دفاعي آنتي‌اكسيداني از طريق زعفران دانست.
چكيده لاتين :
Background: The purpose of this study was comparison of the effect of a therapeutic exercise
program and oral administration of saffron on the levels of IL-6, TNF-a and glycemic control
in type 2 diabetic women
Methods: 48 type 2 diabetic obese women were randomly divided into four equal groups
(saffron + training, training + placebo, saffron, placebo). The saffron group + training and
training + placebo groups performed aerobic training with intensity of 60-75% of maximal
heart rate for 8 weeks (three sessions per week). Daily dose of 400 mg of Saffron sprout powder
(once a day) was used for two months. The placebo contained 400 mg of wheat flour. The
following IL-6, TNF-a, Blood glucose and HbA1c variables; lipid profiles and HOMA-IR were
tested. The Shapiro-Wilk test, variance analysis with repeated measures, Bonferron's post hoc
test, and one way analysis of variance with LSD post-test.
Results: In the post-test phase, the pre-test the variables IL-6 and TNF-α, blood glucose and
HbA1c in intervention groups decreased significantly, and also in the post-test between group,
saffron + training with training + placebo, saffron + training with saffron, saffron + training
with placebo and saffron with placebo there was a significant difference (p<0.05). Also, in
variables of weight and BMI, there were statistically significant differences between saffron +
training with placebo groups, training + placebo with placebo groups, and saffron with the
placebo groups (p<0.05).
Conclusion: It can be possible aerobic exercise and saffron consumption have a protective
effect against the increased levels of blood glucose and HbA1c. It is possible that the reduction
of blood glucose, IL-6 and TNF-a in saffron recipients is due to the presence of saffron
metabolites, especially flavonoids (crostein and crocin) and increased antioxidant defense
system through saffron.
