شماره ركورد :
1178026
عنوان مقاله :
تاثير مديريت مصرف آب در توسعه پوشش گياهي سطوح آبگير باران در مناطق خشك
عنوان به زبان ديگر :
Effect of management of water consumption on vegetation development in rainwater catchment systems in arid regions
پديد آورندگان :
جهان تيغ، منصور سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﺸﺎورزي و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺳﯿﺴﺘﺎني، زاﺑﻞ، اﯾﺮان
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
55
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
65
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
آبياري زير سطحي سنتي , منطقه ريشه , آبياري قطره‌اي , حفاظت خاك
چكيده فارسي :
هدف از انجام اين پژوهش بررسي مديريت مصرف آب در افزايش پوشش گياهي سطوح آبگير باران از طريق مقايسه دو روش آبياري زير سطحي سنتي و قطره­اي است. براي اجراي اين پژوهش سه نمونه خاك از سه محل در شمال سيستان با كاربري كشاورزي و عمق 50 سانتي‌متر برداشت و تجزيه و تحليل شد. فارويي به عمق 60 و قطر50 سانتي‌متر و طول 48 متر حفر شد. 12 چاله‌ با فاصله چهار متر به عمق 70 و قطر 50 سانتي‌متر در داخل فارو ايجاد شد. براي تيمار روش آبياري زير سطحي سنتي، لوله پلاستيكي سه اينچي به طول 48 متر به طور تراز داخل فارو قرار گرفت. با فاصله هر هشت متر روزنه‌اي به قطر دو ميلي‌متر در زير لوله پلاستيكي مزبور ايجاد شد. در تيمار آبياري قطره‌اي، لوله آبياري 2/1 به طول 48 متر روي فارو قرار گرفت و به فاصله هر هشت متر قطره‌چكاني به آن متصل شد. داخل هر چاله يك درخت توت كاشته شد. رطوبت خاك به طور ماهانه و خصوصيات پوشش گياهي در فصول رشد اندازه­گيري شد. يافته­هاي پژوهش نشان داد كه ميزان رطوبت خاك، افزايش ارتفاع نهال و قطر نهال در تيمار آبياري زير سطحي سنتي به ترتيب 1/53، 2/52 و 6/48 درصد بيش از روش آبياري قطره‌اي بود. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه بين ميزان رطوبت، ارتفاع نهال و قطر تنه در دو تيمار مزبور در سطح 05/0 اختلاف معني‌داري وجود دارد. نتيجه‌گيري مي‌شود با استحصال آب ناشي از بارندگي در سطوح آبگير باران و استفاده از روش آبياري زير سطحي سنتي آب بدون اينكه تبخير شود، مستقيماً به منطقه ريشه وارد و با مصرف آب كمتر پوشش گياهي زيادتري ايجاد مي­شود كه باعث حفاظت خاك در مقابل نيروهاي فرسايشي وارده بر سطح زمين مي­شود
چكيده لاتين :
The aim of this research was to study how water use management can increases vegetation cover inrainwater catchment systems. The study was conducted through comparison of two methods of irrigation, i.e. traditional sub-surface drip irrigation and drip irrigation. Three soil samples were taken and analyzed from three locations in north of Sistan from a depth of 50 cm. A furrow was dug with a base depth of 60 cm, width of 50 cm, and length of 48 m. 12 holds were dug 4 m long, 70 cm deep and 50 cm in diameter. For subsurface irrigation, a 3-inch pipe with a length of 48 m was placed horizontally in the furrow. At 8-m intervals, 2-mm holes were made in the pipe. In the drip irrigation method, a ½-inch pipe with a length of 48 m was placed on the furrow and drippers were connected every 8 m. In each pit, a mulberry tree was planted. Soil moisture was measured every month and growth was measured each season. Data shows that the amount moisture, increase in plant height, and trunk diameter in subsurface irrigation were 53.1, 91.6, and 52.8 percent more than drip irrigation, respectively. Statistical analyses show that soil moisture, plant height, and trunk diameter were significantly higher in subsurface irrigation (P<0.05). In subsurface irrigation, water directly flows to the root zone. Because in this method transpiration is less than drip method, subsurface irrigation has good potential to establish suitable moisture levels for plant growth
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
سامانه هاي سطوح آبگير باران
فايل PDF :
8216651
لينک به اين مدرک :
بازگشت