بررسي تجارب تأثير فضاهاي شهري بر احساس امنيت زنان

The effect of urban space on women’s sense of security

فضاهاي عمومي شهري به عنوان تجليگاه كالبدي شهر مهمترين عرصه برقراري تعاملات اجتماعي و فعاليت هاي داوطلبانه شهروندان فارغ از هر قشر، جنسيت و سني محسوب ميشوند كه در صدد پاسخگويي به نيازهاي رواني و اجتماعي انسانها برآمده است. امنيت از مهم ترين توقعات براي زندگي مطلوب در شهرهاست و جنسيت از مهم ترين عامل شخصيتي در درك امنيت؛ و احساس امنيت اجتماعي از مؤلفه هاي سرزندگي فضاهاي عمومي محسوب ميشود. نبود احساس امنيت زنان در فضاهاي باز عمومي شهرها بالاخص محلات مسكوني موجب كاهش سرزندگي در اين مكان ها ميشود. از اينرو براساس مطالعات صورت گرفته، امروزه فضاهاي نامناسب شهري، فضاهاي بي دفاع، محلات نا امن و ايجاد شهرهايي با معماري صرفاً مردانه به عنوان مهمترين عوامل تهديدكننده امنيت شهري و كاهش دهنده مشاركت اجتماعي زنان كه بخش مهمي از ساكنان يك شهر، به شمار مي آيد. از اينرو توجه به مسئله تأمين امنيت و فراتر از آن ايجاد احساس امنيت در تمامي ابعاد از مهم ترين و ضروري ترين اقداماتي است كه لازم است در برنامه ريزي و طراحي محيط هاي مصنوع شهري مورد توجه معماران و شهرسازان قرار گيرد. پژوهش حاضر از نوع نظري و توصيفي تحليلي و پيمايشي است كه با هدف بررسي تأثير فضاهاي شهري بر امنيت زنان بر آن است تا به مطالعه نظري برخي نمونه هاي خارجي و شهرهاي ايران بپردازد و به اين سؤال پاسخ دهد كه فضاهاي شهري چه تأثيري بر امنيت زنان در شهرها دارد و اين تأثيرات در نمونه هاي خارجي و داخلي چگونه ميباشد. جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش به روش اسنادي كتابخانه اي صورت گرفته است و تلاش ميشود تا با انجام مطالعات گسترده در منابع اسنادي كتابخانه اي به اين مهم دست يابد. تجزيه و تحليل اطلاعات در اين پژوهش به روش مقايسه اي بر اساس آمار و اسناد است. در اين پژوهش پس از بررسي مباني نظري، با توجه به جديد بودن موضوع، نمونه تجارب جهاني و ايراني بررسي شده و در نهايت علاوه بر تعيين متغيرهاي برنامه ريزي كاربري، شاخص هاي لازم جهت تأمين امنيت زنان در فضاهاي شهري استخراج شده است كه عبارتند از: اختلاط كاربري، خوانايي فضا، دسترسي داشتن به امداد، نظارت طبيعي بر فضا، ميزان آشنايي فضا و تأمين امنيت شبانه شهري.