تحليل نظري ارتباط مؤلفه‌هاي تصوير شهر و برندسازي شهري

بيان مسئله: در عصر جهاني‌شدن و رقابت‌پذيري، برندسازي شهري به عنوان يك فرصت بزرگ براي شهرها از اهميت زيادي برخوردار است. در اين راستا محرك عمدۀ برندسازي شهري تصوير شهر و ارتباط آن با كاربران از نظر ادراكي و شناختي است. با درك اين موضوع كه هرگونه واكنش و رفتار انسان برگرفته از تصويري است كه از واقعيت در ذهن او شكل گرفته؛ برندسازي شهري، تصوير را به عنوان يك ابزار و يا حتي هدف مورد توجه قرارمي‌دهد.هدف: با توجه به اهميت موضوع، هدف از اين پژوهش، تشريح مؤلفه‌هاي تشكيل‌دهندۀ تصوير شهر در ذهن كاربر و نحوۀ ارتباط آن با برندسازي است.روش تحقيق: پژوهش حاضر به عنوان يك پژوهش كيفي از نظر جهت‌گيري، نظريكاربردي است كه به صورت توصيفي تحليلي انجام شده و روش گردآوري اطلاعات اسناديكتابخانه‌اي است.نتيجه‌گيري: تصوير شهر با دو روش مستقيم (تجربۀ محيط) و غير مستقيم (تحت تأثير رسانه) شكل مي‌گيرد، اين تصوير از يك طرف داراي مؤلفۀ مقدماتي (اوليه) كه شامل ابعاد طراحانه، ساختار كالبدي، شناخت و آگاهي و بعد عملكردي محيط است و از طرف ديگر شامل مؤلفۀ مكمل كه دربرگيرندۀ بعد ارزيابانه، مهرانگيزي، احساسي و عاطفي است كه بعد از درك مؤلفه مقدماتي شكل مي‌گيرد. برندسازي مفهوم تصوير را در مركز توجه قرار داده و با استفاده از تكنيك‌هاي كالبدي، اجتماعي فرهنگي و زيرساخت‌ها مؤلفۀ مقدماتي تصوير را تحت تأثير مي‌گذارد و باعث جذاب‌ترشدن فضا براي بروز مؤلفۀ مكمل مي‌شود، همچنين تكنيك تبليغات در برندسازي نفوذ و اثرگذاري دو مؤلفۀ پيشين را بيشتر كرده و در نهايت باعث ارتقاي تصوير از ديد بيروني (گردشگران) و تصوير دروني (شهروندان) مي‌شود.