تحليلِ تفسيري «باغ » در نگاره‌ي باغچه هاي درگزينِ مطراقچي

بيان مسئله: باز‌زنده‌سازي «باغ» به عنوان نمادي از ارتباط هميشگي با طبيعت، نيازمند بازشناسي هندسۀ باغ ايراني است. افرادي كه درگذشته باغ را با كاربرد اصلي آن تجربه كرده‌اند، در برخي منابع، تصويري از باغ نقاشي كرده‌اند كه بررسي آثارشان مي‌تواند درك كاملي از هندسۀ باغ در اختيار ما قرار دهد.هدف: هدف پژوهش حاضر، تبيين هندسۀ «باغچه‌هاي درگزين» در نگارۀ «مطراقچي» است. واضح است كه ارائۀ اين هندسه، به معني قابليت به‌كارگيري همان هندسه در زمان و مكان حال و به همان شكل نيست، بلكه تنها بيان بخشي از تاريخ ارتباط انسان و طبيعت است. اميد است كه ادامۀ اين راه با تكيه بر تلاش‌ها و تجربيات گذشتگان، صورت گيرد.روش تحقيق: روش انجام پژوهش حاضر، تفسيريتاريخي و با رويكرد اكتشافي است. اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به اين پرسش است كه هندسۀ باغ در زمان و مكان ترسيم نگاره، چه خصوصياتي داشته است.نتيجه‌گيري: اطلاعات از روي نگاره در دو سطح بازخواني شدند. سيستم كاشت، آبياري و تقسيم‌بندي عادلانۀ زمين، اجزاي معمارانۀ عمارت‌ها، جهت جغرافيايي و شيب زمين، با نگاه و تحليل اوليه قابل دريافت هستند. اما تدابير اتخاذشده براي آسايش، آرامش و امنيت، با تحليل بيشتر بر روي محل قرارگيري كوچه‌‌باغ‌ها، درهاي ورودي، كاشت انواع درختان، شكل عبور آب و شكل تأمين آب به دست آمدند.