تحليل آثار معماري معاصر با رويكرد نقد اسطوره‌اي؛ انطباق طرح معماري پايانه بندري «يوكوهاما» با كهن‌الگوي باغ ايراني

بيان مسئله: طراحي و روش‌هاي آن همواره يكي از دغدغه‌هاي مهم افرادي بوده است كه در عرصه‌هاي آكادميك و حرفه‌اي در قلمروهاي مختلف آن فعاليت مي‌كنند. معماري به عنوان يكي از رشته‌هاي مركزي اين حوزه فعاليت است كه چگونگي پيدايي آثار آن در دوران مختلف، ديدگاه انديشمندان و صاحب‌نظران را از زاويه‌هاي متفاوت به چالش كشيده و نتايج مطالعات گوياي نظرات ضد و نقيض در حوزه روش‌شناسي طراحي است. در اين ميان برخي پژوهشگران روان‌شناسي و انسان‌شناسي معتقد به تأثير برخي عوامل غير مستقيم در پيدايش آثار هنري هستند كه باعث ايجاد منظرهاي تازه در تحليل آثار هنري و ارجاع آن به برخي عوامل ناخودآگاه شده است.هدف تحقيق: هدف از تحقيق حاضر بررسي برخي عوامل و ابعاد پنهان در شكل‌گيري يك اثر معماري است كه طراح مستقيماً در آن دخالت نداشته و به صورت ناخودآگاه روش طراحي او را تحت تأثير قرار مي‌دهد. روش تحقيق: در اين پژوهش با بهره‌گيري از ساختار روش «نقد اسطوره‌اي» و با رويكردي تحليلي تطبيقي و روش استقرايي، به بررسي عناصر و مفاهيمي كه به صورت ناخودآگاه در آفرينش اثر نقش داشته و به بن مايه‌هاي اساطيري آن تأويل مي‌نمايد، پرداخته شده است. بدين‌منظور، نخست نحوه ظهور كهن‌الگوها در معماري تشريح مي‌شوند. سپس يك نمونه كهن‌الگوي معماري انتخاب و با روش مورد پژوهي، اثر يك طراح معاصر با كهن‌الگوي انتخابي تطبيق داده مي‌شود.نتيجه‌گيري: با استفاده از ساختار روش نقد اسطوره‌اي معلوم گرديد نظام فضايي پايانه بندري يوكوهاما، كه يك معمار ايراني تبار در طراحي آن نقش اساسي داشته است، با نظام فضايي كهن‌الگوي باغ ايراني در انطباق است.