عنوان به زبان ديگر :
The Frequency of Diabetic Ketoacidosis and Hyperglycemia in New Cases of Type 1 Diabetes Mellitus in Children Hospital of Qazvin City, Iran, during the Years 2006 to 2016
پديد آورندگان :
همائي، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي، تهران، ايران , درگاهي، مريم دانشگاه علوم پزشكي قزوين، قزوين، ايران , صفاري، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي قزوين - پژوهشكده‌ي پيش‌گيري از بيماري‌هاي غير واگير، قزوين، ايران
كليدواژه :
نوع 1 , كودكان , كتو اسيدوز ديابتي , هيپرگليسمي
چكيده فارسي :
مقدمه: ديابت نوع 1، از شايع‌ترين بيماري‌هاي متابوليك مزمن در كودكان است. كتواسيدوز ديابتي مي‌تواند اولين تظاهر ديابت نوع 1 باشد كه با بروز بيماري و مرگ و مير بالايي همراه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي فراواني كتو اسيدوز ديابتي به عنوان اولين تظاهر ديابت نوع 1 بود.
روش‌ها: موارد جديد ديابت نوع 1 كه در سال‌هاي 95-1385 در بيمارستان كودكان قزوين بستري شده بودند، از نظر نحوه‌ي بروز بيماري بررسي شدند. اطلاعات ثبت شده در پرونده شامل سن، جنس، مورد جديد بيماري، فصل مراجعه، محل زندگي، سابقه‌ي خانوادگي ابتلا به ديابت نوع 1، نسبت والدين، علت و طول مدت بستري، زمان بهبودي از كتواسيدوز، قند خون و pH اوليه از طريق پرسش‌نامه جمع‌آوري و با نرم‌افزار SPSS واكاوي شد.
يافته‌ها: از 144 مورد بررسي شده، 4/60 درصد دختر بودند. ميانگين سن ابتلا 23/3 ± 38/7 سال بود. 3/84 درصد از بيماران براي اولين بار با كتو اسيدوز ديابتي و 7/15 درصد با هيپرگليسمي مراجعه كردند. از نظر سن بروز بيماري، 7/24 درصد از بيماران زير 5 سال، 6/24 درصد 7-5 سال و 7/50 درصد 8 سال يا بيشتر داشتند. بيشترين بروز در فصل پاييز (6/31 درصد) بود. 9/11 درصد از بيماران سابقه‌ي خانوادگي ديابت نوع 1 داشتند. ميانگين قند خون بيماران 38/154 ± 91/496 ميلي‌گرم/دسي‌ليتر بود. از نظر شدت كتو اسيدوز ديابتي، به ترتيب 5/2، 28 و 5/69 درصد از بيماران با كتواسيدوز خفيف، متوسط و شديد بستري شده بودند. ميانگين روزهاي بستري در موارد كتو اسيدوز 21/2 ± 54/7 روز و در موارد هيپرگليسمي، 91/0 ± 66/4 روز و تفاوت بين دو گروه معني‌دار بود (001/0 > P).
نتيجه‌گيري: بروز بيشتر كتواسيدوز ديابتي در موارد جديد ديابت، نشان دهنده‌ي عدم آگاهي و تأخير در تشخيص است.
چكيده لاتين :
Background: Type 1 diabetes mellitus (T1D) is the most common chronic endocrine-metabolic disorder of
childhood and adolescence. Diabetic ketoacidosis (DKA) is one of the most important acute complications of
T1D, and associated with significant morbidity and mortality. The aim of this study was to survey the frequency
of DKA in new cases of T1D.
Methods: Data from 144 new cases of T1D admitted to the children hospital of Qazvin City, Iran, between 2006
and 2016 were reviewed. The studied variables included age, sex, new case of disease, season, place of living,
family history of T1D, cause of admission, duration of hospitalization, recovery of DKA, blood glucose level,
and arterial pH at admission. The data were collected using a questionnaire, and analyzed using SPSS software.
Findings: Out of 144 patients, 60.4% were girls. 84.3% of new patients admitted with DKA, and 15.7% with
hyperglycemia. 24.7%, 24.6%, and 50.7% of patients were less than 5 years, 5 to 7 years, and ≥ 8 years,
respectively. The highest incidence was in the autumn (31.6%). 11.9% of patients had a positive family history of
T1D. The mean glucose level was 496.91 ± 154.38 mg/dl. Mean age at diagnosis was 7.38 ± 3.23 years. 2.5%,
28.0%, and 69.5% of patients had mild, moderate, and severe DKA, respectively. Mean days of hospitalization was
2.21 ± 7.54 days in ketoacidosis and 0.91 ± 4.66 in hyperglycemia, and the difference was significant (P < 0.001).
Conclusion: A greater incidence of DKA in the onset of the disease was due to insufficient awareness of
families about diabetes mellitus.
